อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๒)
หน้าที่ ๓๔๓.

อุปฺปาโท. อตฺถงฺคโมติ ปน เภโท อธิปฺเปโต. เวทนาทีสุปิ เอเสว นโย. อิทญฺจ
ปน เม ตํ ภิกฺขเว สนฺธาย ภาสิตนฺติ ภิกฺขเว ยํ มยา เอตํ ปุณฺณกปเญฺห
"สงฺขาย โลกสฺมินฺ"ติอาทิ ภาสิตํ, ตํ อิทํ ผลสมาปตฺตึ สนฺธาย ภาสิตนฺติ
อตฺโถ.
     ตตฺถ สงฺขายาติ ญาเณน ชานิตฺวา. โลกสฺมินฺติ สตฺตโลเก. ปโรปรานีติ
อวจานิ อุตฺตมานิ. ๑- อิญฺชิตนฺติ จลนํ. ๒- นตฺถิ กุหิญฺจิ โลเกติ โลกสฺมึ
กตฺถจิ เอกกฺขนฺเธปิ เอกายตเนปิ เอกธาตุยาปิ เอการมฺมเณปิ นตฺถิ. สนฺโตติ
ปจฺจนีกกฺกิเลสวูปสเมน สนฺโต. วิธูโมติ โกธธูเมน วิคตธุโม. เอวเมตฺถ สุตฺตนฺเต
มคฺเคกคฺคตมฺปิ กเถตฺวา คาถาย ผลสมาปตฺติเยว กถิตาติ.
                      ๒. ปญฺหาพฺยากรณสุตฺตวณฺณนา
     [๔๒] ทุติเย โย จ เนสํ ๓- ตตฺถ ตตฺถ, ชานาติ อนุธมฺมตนฺติ โย จ
เตสํ ๔- ปญฺหานํ ตสฺมึ ตสฺมึ ฐาเน พฺยากรณํ ชานาติ. จตุปญฺหสฺส กุสโล,
อาหุ ภิกฺขุํ ตถาวิธนฺติ ตถาวิธํ ภิกฺขุํ เตสุ จตูสุ ปเญฺหสุ กุสโลติ เอวํ
วทนฺติ. ทุราสโท ทุปฺปสโหติ ปเรหิ ฆฏฺเฏตุํ วา อภิภวิตุํ วา น สกฺกา. คมฺภีโรติ
สตฺตสีทนฺตรมหาสมุทฺโท วิย คมฺภีโร. ทุปฺปธํสิโยติ ทุมฺโมจโย, คหิตคฺคหณํ
วิสฺสชฺชาเปตุํ น สกฺกาติ อตฺโถ. อตฺเถ อนตฺเถ จาติ วุฑฺฒิยญฺจ อวุฑฺฒิยญฺจ.
อตฺถาภิสมยาติ อตฺถสมาคเมน. ธีโร ปณฺฑิโตติ ปวุจฺจตีติ ธิติสมฺปนฺโน ปุคฺคโล
"ปณฺฑิโต อยนฺ"ติ  เอวํ ปวุจฺจติ.
                      ๓-๔. โกธครุสุตฺตทฺวยวณฺณนา
     [๔๓-๔๔] ตติเย โกธครุ น สทฺธมฺมครูติ โกธํ คารเวน ครุํ กตฺวา
คณฺหาติ น สทฺธมฺมํ, สทฺธมฺมํ  ปน อคารเวน ลามกํ กตฺวา คณฺหาติ. เสสปเทสุปิ
เอเสว นโย.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อุจฺจาวจานิ อุตฺตมาธมานิ            ๒ ฉ.ม. จลิตํ
@๓ ฉ.ม. เตสํ                        ๔ ฉ.ม. โย เอเตสํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๔๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=343&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=7938&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=7938&modeTY=2&pagebreak=1#p343