อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๒)
หน้าที่ ๓๓๔.

     วณฺณวนฺโตติ สรีรวณฺเณน วณฺณวนฺโต. ธมฺมเทสนํ สุตฺวาติ ปญฺจสุ ขนฺเธสุ
ปณฺณาสลกฺขณปฏิมณฺฑิตํ ตถาคตสฺส ธมฺมเทสนํ สุตฺวา. เยภุยฺเยนาติ อิธ เก เปติ?
อริยสาวเก เทเว. เตสํ หิ ขีณาสวตฺตา จิตฺตุตฺตราสภยมตฺตมฺปิ น อุปฺปชฺชติ,
สํวิคฺคสฺส โยนิโส ปธาเนน ปตฺตพฺพํ ปตฺตตาย าณสํเวโคปิ. อิตราสํ ปน เทวตานํ
"ตาโส เหโส ภิกฺขเว อนิจฺจนฺ"ติ มนสิกโรนฺตานํ ๑- จิตฺตุตฺตราสภยมฺปิ,
พลววิปสฺสนากาเล าณภยมฺปิ อุปฺปชฺชติ. โภติ ธมฺมาลปนมตฺตเมตํ.
สกฺกายปริยาปนฺนาติ ปญฺจกฺขนฺธปริยาปนฺนา. อิติ เตสํ สมฺมาสมฺพุทฺเธ
วฏฺฏโทสํ ทสฺเสตฺวา ติลกฺขณาหตํ กตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺเต าณภยํ นาม โอกฺกมติ.
     อภิญฺายาติ ชานิตฺวา. ธมฺมจกฺกนฺติ ปฏิเวธาณมฺปิ เทสนาาณมฺปิ.
ปฏิเวธาณํ นาม เยน าเณน โพธิปลฺลงฺเก นิสินฺโน จตฺตาริ สจฺจานิ
โสฬสหากาเรหิ สทฺธึ ยาว นยสหสฺเสหิ ปฏิวิชฺฌิ. เทสนาาณํ นาม เยน
าเณน ติปริวฏฺฏํ ทฺวาทสาการํ ธมฺมจกฺกํ ปวตฺเตสิ. อุภยมฺเปตํ ทสพลสฺส
ปุเร ชาตาณเมว. เตสุ ธมฺมเทสนาาณํ คเหตพฺพํ. ตํ ปเนตํ ยาว อฏฺารส-
พฺรหฺมโกฏีหิ สทฺธึ อญฺาโกณฺฑญฺตฺเถรสฺส โสตาปตฺติผลํ น อุปฺปชฺชติ,
ตาว ปวตฺเตติ นาม. ตสฺมึ อุปฺปนฺเน ปวตฺติตํ นาม โหตีติ เวทิตพฺพํ.
อปฺปฏิปุคฺคโลติ สทิสปุคฺคลรหิโต. ยสสฺสิโนติ ปริวารสมฺปนฺโน. ตาทิโนติ ลาภาทีหิ
เอกสทิสสฺส.
                       ๔. อคฺคปฺปสาทสุตฺตวณฺณนา
     [๓๔] จตุตฺเถ อคฺเคสุ ปสาทา, อคฺคา วา ปสาทาติ อคฺคปฺปสาทา.
ยาวตาติ ยตฺตกา. อปทาติ นิปฺปทา อหิมจฺฉาทโย. ทฺวิปทาติ มนุสฺสปกฺขิอาทโย.
จตุปฺปทาติ หตฺถิอสฺสาทโย. พหุปฺปทาติ สตปทิอาทโย. เนวสญฺินาสญฺิโนติ
@เชิงอรรถ:                        ๑ สี. ภยนฺติ อนิจฺจตํ มนสิกโรนฺตานํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๓๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=334&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=7732&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=7732&pagebreak=1#p334