บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒) หน้าที่ ๒๖๗.
ขาทนฺโต วิจรติ, ตสฺส วสนฏฺานํ สมฺปตฺตกาเล เอกา ธมฺมเทสนา สมุฏฺหิสฺสตีติ ตฺวา ภควา เอวํ อธิฏฺาสิ, ยถา อญฺโ อาวสโถ น ปญฺายิตฺถ. ตสฺมา น อทฺทส. ปุราณสพฺรหฺมจารีติ โปราณโก สพฺรหฺมจารี. โส กิร อาฬารกาฬามกาเล ๑- ตสฺมึเยว อสฺสเม อโหสิ, ตํ สนฺธาเยวมาห. สนฺถรํ ปญฺาเปหีติ สนฺถริตพฺพํ สนฺถราหีติ อตฺโถ. สนฺถรํ ปญฺาเปตฺวาติ กปฺปิยมญฺจเก ปจฺจตฺถรณํ ปญฺาเปตฺวา. กามานํ ปริญฺ ปญฺาเปตีติ เอตฺถ ปริญฺา นาม สมติกฺกโม, ตสฺมา กามานํ สมติกฺกมํ ปมชฺฌานํ ปญฺาเปติ. น รูปานํ ปริญฺนฺติ รูปานํ สมติกฺกมภูตํ อรูปาวจรสมาปตฺตึ น ปญฺาเปติ. น เวทนานํ ปริญฺนฺติ เวทนานํ สมติกฺกมํ นิพฺพานํ น ปญฺาเปติ. นิฏฺาติ คติ นิปฺผตฺติ. อุทาหุ ปุถูติ อุทาหุ นานา. ๕. หตฺถกสุตฺตวณฺณนา [๑๒๘] ปญฺจเม อภิกฺกนฺตาย รตฺติยาติ เอตฺถ อภิกฺกนฺตสทฺโท ขย- สุนฺทราภิรูปอพฺภนุโมทนาทีสุ ทิสฺสติ. ตตฺถ "อภิกฺกนฺตา ภนฺเต รตฺติ, นิกฺขนฺโต ปโม ยาโม, จิรนิสินฺโน ภิกฺขุสํโฆ, อุทฺทิสตุ ภนฺเต ภควา ภิกฺขูนํ ปาติโมกฺขนฺ"ติ ๒- เอวมาทีสุ ขเย ทิสฺสติ. "อยํ อิเมสํ จตุนฺนํ ปุคฺคลานํ อภิกฺกนฺตตโร จ ปณีตตโร จา"ติ ๓- เอวมาทีสุ สุนฺทเร. "โก เม วนฺทติ ปาทานิ อิทฺธิยา ยสสา ชลํ อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน สพฺพา โอภาสยํ ทิสา"ติ ๔- เอวมาทีสุ อภิรูเป. "อภิกฺกนฺตํ โภ โคตมา"ติ ๕- เอวมาทีสุ อพฺภนฺโมทเน อิธ @เชิงอรรถ: ๑ ม. อาฬารกาฬาเม กาลงฺกเต ๒ วิ.จุ. ๗/๓๘๓/๒๐๔ ปาติโมกฺขุทฺเทสยาจน, @ขุ.อุ. ๒๕/๔๕/๑๖๔ อุโปสถสุตฺต, องฺ.อฏฺก. ๒๓/๑๑๐/๒๐๗ อุโปสถสุตฺต (สฺยา) @๓ องฺ.จตุกฺก. ๒๑/๑๐๐/๑๑๔ โปตลิยสุตฺต (สฺยา) ๔ ขุ.วิมาน. ๒๖/๘๕๗/๘๗ @มณฺฑูกเทวปุตฺตวิมานวตฺถุ, สา.ป. ๑/๑/๑๓ ๕ วิ.มหาวิ. ๑/๑๕/๗ เวรญฺชกณฺฑเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=267&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=6187&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=6187&pagebreak=1#p267
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๖๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]