อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๐๔.

กิเลสมลาภาเวน วิสุทฺธจิตฺโต โหตีติ อตฺโถ. ตสฺสาติ ตสฺส เอวรูปสฺส อริยสาวกสฺส. อสฺสาสาติ อวสฺสยา ปติฏฺฐา. สเจ โข ปน อตฺถิ ปโร โลโภติ ยทิ อิมมฺหา โลกา ปรโลโก นาม อตฺถิ. เยนาหํ ^๑- กายสฺส เภทา ฯเปฯ อุปปชฺชิสฺสามีติ อตฺเถตํ การณํ, เยนาหํ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สุคตึ สคฺคํ โลกํ อุปปชฺชิสฺสามีติ เอวํ สพฺพตฺถ นโย เวทิตพฺโพ. อนีฆนฺติ นิทฺทุกฺขํ. สุขินฺติ สุขิตํ. อุภเยเนว วิสุทฺธํ อตฺตานํ สมนุปสฺสามีติ ยญฺจ ปาป น กโรมิ, ยญฺจ กโรโตปิ น กริยติ, อิมินา อุภเยนาปิ วิสุทฺธํ อตฺตานํ สมนุปสฺสามิ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ๖. สาฬฺหสุตฺตวณฺณนา [๖๗] ฉฏฺเฐ มิคารนตฺตาติ มิคารเสฏฺฐิโน นตฺตา. เปขุณิยนตฺตาติ ^๒- เปขุณิยเสฏฺฐิโน นตฺตา. อุปสงฺกมึสูติ ภุตฺตปาตราสา ทาสกมฺมกรปริวุตา อุปสงฺกมึสุ. เตสํ กิร ปุเรภตฺเต ปุพฺพณฺหสมเย เคเห เอโก ปโญฺห สมุฏฺฐิโต, ตํ ปน กเถตุํ โอกาโส นาโหสิ. เต "ตํ ปญฺหํ โสสฺสามา"ติ เถรสฺส สนฺติกํ คนฺตฺวา วนฺทิตฺวา ตุณฺหี นิสีทึสุ. เถโร "คามนฺตสมุฏฺฐิตํ ^๓- ปญฺหํ โสตุํ อาคตา ภวิสฺสนฺตี"ติ เตสํ มนํ ญตฺวา ตเถว ปญฺหํ อารภนฺโต เอถ ตุเมฺห สาฬฺหาติอาทิมาห. ตตฺถ อตฺถิ โลโภติ ลุพฺภนสภาโว โลโภ นาม อตฺถีติ ปุจฺฉติ. อภิชฺฌาติ โข อหํ สาฬฺหา เอตมตฺถํ วทามีติ เอตํ โลภสงฺขาตํ อตฺถํ อหํ "อภิชฺฌา"ติ วทามิ, "ตณฺหา"ติ วทามีติ สมุฏฺฐิตปญฺหสฺส อตฺถํ ทีเปนฺโต อาห. เอวํ สพฺพวาเรสุ นโย เนตพฺโพ. โส เอวํ ปชานาตีติ โส จตฺตาโร พฺรหฺมวิหาเร ภาเวตฺวา ฐิโต อริยสาวโก สมาปตฺติโต วุฏฺฐาย วิปสฺสนํ อารภนฺโต เอวํ ปชานาติ. อตฺถิ อิทนฺติ อตฺถิ ทุกฺขสจฺจํ ทุกฺขสจฺจสงฺขาตํ ขนฺธปญฺจกํ นามรูปวเสน ปริจฺฉินฺทิตฺวา ปชานนฺโต เอส "เอวํ ปชานาติ อตฺถิ อิทนฺ"ติ วุตฺโต. หีนนฺติ สมุทยสจฺจํ. @เชิงอรรถ: ^๑ สี. ฐานมหํ, ฉ.ม.อถาหํ ^๒ ฉ.ม. เสขุนิยนตฺตา ^๓ ฉ.ม.,อิ. คาเม ตํ สมุฏฺฐิตํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๐๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=204&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=4704&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=4704&modeTY=2&pagebreak=1#p204