ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๑๙๓.

ปจฺจกฺขํ กตฺวา วิหรามิ. เอวมฺภูโตติ เอวํ ปมชฺฌานาทีสุ อญฺตรสมงฺคี
หุตฺวา. ทิพฺโพ เม เอโส ตสฺมึ สมเย จงฺกโม โหตีติ จตฺตาริ หิ รูปชฺฌานานิ
สมาปชฺชิตฺวา จงฺกมนฺตสฺส เม ๑- จงฺกโม ทิพฺพจงฺกโมเยว. ๒- านาทีสุปิ
เอเสว นโย. ตถา อิตเรสุ ทฺวีสุ วิหาเรสุ.
     โส เอวํ ปชานามิ "ราโค เม ปหีโน"ติ มหาโพธิปลฺลงฺเก อรหตฺตมคฺเคน
ปหีนราคเมว ทสฺเสนฺโต "โส เอวํ ปชานามิ ราโค เม ปหีโน"ติ อาห. เสสปเทสุปิ
เอเสว  นโย. อิมินา ปน กึ กถิตํ โหตีติ? ปจฺจเวกฺขณา กถิตา, ปจฺจเวกฺขณาย
ผลสมาปตฺติ กถิตา. ผลสมาปตฺติญฺหิ สมาปนฺนสฺสปิ สมาปตฺติโต วุฏฺิตสฺสปิ
จงฺกมาทโย อริยจงฺกมาทโย โหนฺติ. เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ๓-
                         ๔. สรภสุตฺตวณฺณนา
     [๖๕] จตุตฺเถ ราชคเหติ เอวํนามเก นคเร. คิชฺฌกูเฏ ปพฺพเตติ
คิชฺฌสทิสานิสฺส กูฏานิ, คิชฺฌา วา ตสฺส กูเฏสุ วสนฺตีติ คิชฺฌกูโฏ, ตสฺมึ
คิชฺฌกูเฏ ปพฺพเต. เอเตนสฺส ราชคหํ โคจรคามํ กตฺวา วิหรนฺตสฺส วสนฏฺานํ ทสฺสิตํ.
คิชฺฌกูฏสฺมึ หิ ตถาคตํ อุทฺทิสฺส วิหาโร การิโต, คิชฺฌกูฏวิหาโรเตฺววสฺส
นามํ. ตตฺรายํ ๔- ตสฺมึ สมเย วิหรตีติ. สรโภ นาม ปริพฺพาชโก อจิรปกฺกนฺโต
โหตีติ สรโภติ เอวํนามโก ปริพฺพาชโก อิมสฺมึ สาสเน ปพฺพชิตฺวา น
จิรสฺเสว ปกฺกนฺโต โหติ, อธุนา วิพฺภนฺโตติ อตฺโถ. สมฺมาสมฺพุทฺเธ หิ โลเก
อุปฺปนฺเน ติตฺถิยา นฏฺลาภสกฺการา อเหสุํ, ติณฺณํ รตนานํ มหาลาภสกฺกาโร
อุปฺปชฺชิ. ยถาห:-
          "เตน โข ปน สมเยน ภควา สกฺกโต โหติ ครุกโต
     มานิโต ปูชิโต อปจิโต ลาภี จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารานํ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อยํ ปาโ น ทิสฺสติ    ฉ.ม. ทิพฺพจงฺกโม นาม โหติ
@ ฉ.ม. อุตฺตานตฺถเมวาติ      ฉ.ม.,อิ. ตตฺถายํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๙๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=193&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=4438&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=4438&pagebreak=1#p193


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๙๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]