ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๑๖๗.

     ปุพฺเพนิวาสนฺติ ปุพฺเพนิวุตฺถกฺขนฺธปรมฺปรํ. โยเวตีติ โย อเวติ อวคจฺฉติ.
โยเวทีติปิ ปาโ. โย อเวทิ, วิทิตํ ปากฏํ กตฺวา ิโตติ อตฺโถ. สคฺคาปายญฺจ
ปสฺสตีติ โส ๑- ฉ กามาวจเร นว พฺรหฺมโลเก จตฺตาโร จ อปาเย ปสฺสติ. ชาติกฺขยํ
ปตฺโตติ อรหตฺตํ ปตฺโต. อภิญฺาโวสิโตติ ชานิตฺวา กิจฺจโวสาเนน วุสิโต. ๒-
มุนีติ โมเนยฺเยน สมนฺนาคโต ขีณาสวมุนิ. เอตาหีติ เหฏฺา นิทฺทิฏฺาหิ
ปุพฺเพนิวาสาณาทีหิ. นาญฺ ลปิตลาปนนฺติ โย ปนญฺโ เตวิชฺโชติ อญฺเหิ
ลปิตวจนมตฺตเมว ลปติ, ตมหํ เตวิชฺโชติ น วทามิ, อตฺตปจฺจกฺขโต ตฺวา ปรสฺสปิ ๓-
ติสฺโส วิชฺชา กเถนฺตเมวาหํ เตวิชฺโชติ วทามีติ อตฺโถ. กลนฺติ โกฏฺาสํ.
นาคฺฆตีติ น ปาปุณาติ. อิทานิ พฺราหฺมโณ ภควโต กถาย ปสนฺโน ปสนฺนาการํ กโรนฺโต
อภิกฺกนฺตนฺติอาทิมาห.
                       ๙. ชาณุสฺโสณิสุตฺตวณฺณนา
     [๖๐] นวเม ยสฺสสฺสูติ ยสฺส ภเวยฺยุํ. ยญฺโติอาทีสุ ยชิตพฺโพติ ยญฺโ,
เทยฺยธมฺมสฺเสตํ นามํ. สทฺธนฺติ มตกภตฺตํ. ถาลิปาโกติ วรปุริสานํ ทาตพฺพํ ๔-
ภตฺตํ. เทยฺยธมฺมนฺติ วุตฺตาวเสสํ ยงฺกิญฺจิ เทยฺยธมฺมํ นาม. เตวิชฺเชสุ
พฺราหฺมเณสุ ทานํ ทเทยฺยาติ สพฺพเมตํ ทานํ เตวิชฺเชสุ ทเทยฺย, เตวิชฺชพฺราหฺมณาว
ปฏิคฺคเหตุํ ยุตฺตาติ ทสฺเสติ. เสสเมตฺถ เหฏฺา วุตฺตนยเมวาติ.
                       ๑๐. สงฺคารวสุตฺตวณฺณนา
     [๖๑] ทสเม สงฺคารโวติ เอวํนามโก ราชคหนคเร ชิณฺณปฏิสงฺขรณการโก
อายุตฺตกพฺราหฺมโณ. อุปสงฺกมีติ ภุตฺตปาตราโส หุตฺวา มหาชนปริวุโต อุปสงฺกมิ,
มยมสฺสูติ เอตฺถ อสฺสูติ นิปาตมตฺตํ, มยํ โภ โคตม พฺราหฺมณา นามาติ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม.,อิ. อยํ ปาโ น ทิสฺสติ                  ฉ.ม.,อิ. โวสิโต
@ ก. ยสฺสาปิ                              ฉ.ม.,อิ. ทาตพฺพยุตฺตํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=167&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=3814&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=3814&pagebreak=1#p167


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]