อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๒)
หน้าที่ ๑๕๕.

อสงฺขตลกฺขณานีติ อสงฺขตํ เอตนฺติ สญฺชานนการณนิมิตฺตานิ. น อุปฺปาโท ปญฺายตีติ-
อาทีหิ อุปฺปาทชราภงฺคานํ อภาโว วุตฺโต. อุปฺปาทาทีนญฺหิ อภาเวน อสงฺขตนฺติ
ปญฺายติ.
                       ๙. ปพฺพตราชสุตฺตวณฺณนา
     [๔๙] นวเม มหาสาลาติ มหารุกฺขา. กุลปตินฺติ กุลเชฏฺกํ. เสโลติ สิลามโย.
อรญฺสฺมินฺติ อคามกฏฺาเน. พฺรหาติ มหนฺโต. วเนติ อฏวิยํ. วนปฺปตีติ วนเชฏฺกา.
อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน, มคฺคํ สุคติคามินนฺติ สุคติคามิกมคฺคสงฺขาตํ ธมฺมํ จริตฺวา.
                      ๑๐. อาตปฺปกรณียสุตฺตวณฺณนา
     [๕๐] ทสเม อาตปฺปํ กรณียนฺติ วิริยํ กาตุํ ยุตฺตํ. อนุปฺปาทายาติ
อนุปฺปาทตฺถาย, อนุปฺปาทํ สาเธสฺสามีติ ๑- อิมินา  การเณน กตฺตพฺพนฺติ อตฺโถ.
ปรโตปิ เอเสว นโย. สารีริกานนฺติ สรีรสมฺภวานํ. ทุกฺขานนฺติ ทุกฺขมานํ.
ติพฺพานนฺติ พหลานํ, ตาปวเสน วา ติพฺพานํ. ขรานนฺติ ผรุสานํ. กฏุกานนฺติ
ติขิณานํ. อสาตานนฺติ อมธุรานํ. อมนาปานนฺติ มนํ วฑฺเฒตุํ อสมตฺถานํ. ปาณหรานนฺติ
ชีวิตหรานํ. อธิวาสนายาติ อธิวาสนตฺถาย สหนตฺถาย ขมนตฺถาย.
     เอตฺตเก าเน สตฺถา อาณาเปตฺวา อาณตฺตึ ปวตฺเตตฺวา อิทานิ สมาทเปนฺโต
ยโต โข ภิกฺขเวติอาทิมาห. ตตฺถ ยโตติ ยทา. อาตาปีติ วิริยวา. นิปโกติ
สปฺปญฺโ. สโตติ สติยา สมนฺนาคโต. ทุกฺขสฺส อนฺตกิริยายาติ วฏฺฏทุกฺขสฺส
ปริจฺเฉทปริวฏุมกิริยาย. อิเม จ ปน อาตาปาทโย ตโยปิ โลกิยโลกุตฺตรมิสฺสกา
กถิตา.
                       ๑๑. มหาโจรสุตฺตวณฺณนา
     [๕๑] เอกาทสเม มหาโจโรติ มหนฺโต พลวโจโร. สนฺธินฺติ ฆรสนฺธึ.
@เชิงอรรถ: ๑ ม. อนุปฺปาทนตฺถาย, อนุปฺปาทานํ อนุปฺปาเทสฺสามีติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๕๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=155&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=3537&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=3537&pagebreak=1#p155