อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๓)
หน้าที่ ๓๗๖.

                     ๖. ทุติยสมณพฺราหฺมณสุตฺตวณฺณนา
    [๑๐๗๖] ฉฏฺเฐ อภิสมฺพุทฺธํ ปกาเสสุนฺติ อภิสมฺพุทฺโธ อหนฺติ เอวํ
อตฺตานํ อภิสมฺพุทฺธํ ปกาสยึสุ. อิมสฺมึ หิ สุตฺเต สพฺพญฺญุพุทฺธา จ สมณคฺคหเณน
คหิตา.
                      ๑๐. ติรจฺฉานกถาสุตฺตวณฺณนา
    [๑๐๘๐] ทสเม อเนกวิหิตนฺติ อเนกวิธํ. ติรจฺฉานกถนฺติ อนิยฺยานิกตฺตา
สคฺคโมกฺขมคฺคานํ ติรจฺฉานภูตํ กถํ. ราชกถนฺติอาทีสุ ราชานํ อารพฺภ
"มหาสมฺมโต มนฺธาตา ธมฺมาโสโก เอวํ มหานุภาโว"ติอาทินา นเยน
ปวตฺตกถา ราชกถา. เอส นโย โจรกถาทีสุ. เตสุ "อสุโก ราชา อภิรูโป
ทสฺสนีโย"ติอาทินา นเยน เคหสิตกถาว ติรจฺฉานกถา โหติ. "โสปิ นาม
เอวํ มหานุภาโว ขยํ คโต วยํ คโต"ติ เอวํ ปวตฺตา ปน กมฺมฏฺฐานภาเว
ติฏฺฐติ. โจเรสุปิ "มูลเทโว เอวํ มหานุภาโว เมฆมาโล เอวํ มหานุภาโว"ติ
เตสํ กมฺมํ ปฏิจฺจ อโหสูรา เคหสิตกถาว ติรจฺฉานกถา. ยุทฺเธปิ ภารตยุทฺธาทีสุ
"อสุเกน อสุโก เอวํ มาริโต เอวํ วิทฺโธ"ติ กามสฺสาทวเสเนว กถา
ติรจฺฉานกถา, "เตปิ นาม ขยํ คตา"ติ เอวํ ปวตฺตา ปน สพฺพตฺถ กมฺมฏฺฐานเมว
โหติ. อปิจ อนฺนาทีสุ "เอวํ วณฺณวนฺตํ คนฺธวนฺตํ รสวนฺตํ ผสฺสสมฺปนฺนํ
ขาทิมฺห ภุญฺชิมฺห ปิวิมฺห ปริภุญฺชิมฺหา"ติ กามสฺสาทวเสน กเถตุํ น วฏฺฏติ.
สาตฺถกํ ปน กตฺวา "ปุพฺเพ เอวํ วณฺณาทิสมฺปนฺนํ อนฺนํ ปานํ วตฺถํ ยานํ ๑-
สยนํ มาลํ คนฺธํ วิเลปนํ สีลวนฺตานํ อทมฺหา, เจติเย ปูชํ อกริมฺหา"ติ
กเถตุํ วฏฺฏติ.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. ยานนฺติ ปาโฐ น ทิสฺสติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๓๗๖.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=376&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=8181&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=8181&modeTY=2&pagebreak=1#p376