บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓) หน้าที่ ๓๖๗.
๖. ปมมิตฺตามจฺจสุตฺตวณฺณนา [๑๐๑๒] ฉฏฺเ มิตฺตาติ อญฺมญฺสฺส เคเห อามิสปริโภควเสน โวหารมิตฺตา. อมจฺจาติ อามนฺตนปฏิมนฺตนอิริยาปถาทีสุ เอกโต ปวตฺตกิจฺจา. าตีติ สสฺสุสสุรปกฺขิกา. สาโลหิตาติ สมานโลหิตา ภาติภคินิมาตุลาทโย. ๗. ทุติยมิตฺตามจฺจสุตฺตวณฺณนา [๑๐๑๓] สตฺตเม อญฺถตฺตํ นาม ปสาทญฺถตฺตํ ภาวญฺถตฺตํ คติอญฺถตฺตํ ลกฺขณญฺถตฺตํ วิปริณามญฺถตฺตนฺติ อเนกวิธํ. ตตฺถ มหาภูเตสุ ภาวญฺถตฺตํ อธิปฺเปตํ. สุวณฺณาทิภาเวน หิ ฆนสณฺิตาย ๑- ปวีธาตุยา วิลียิตฺวา อุทกภาวํ อาปชฺชมานาย ปุริมภาโว วิคจฺฉติ, ภาวญฺถตฺตํ ปญฺายติ. ลกฺขณํ ปน น วิคจฺฉติ, กกฺขฬลกฺขณาว โหติ. อุจฺฉุรสาทิภาเวน จ ยูสาการสณฺิตาย ๒- อาโปธาตุยา สุสฺสิตฺวา ๓- ฆนปวีภาวํ อาปชฺชมานาย ปุริมภาโว วิคจฺฉติ, ภาวญฺถตฺตํ ปญฺายติ. ลกฺขณํ ปน น วิคจฺฉติ, อาพนฺธนลกฺขณาว โหติ. ตตฺริทํ อญฺถตฺตนฺติ เอตฺถ ปน คติอญฺถตฺตํ อธิปฺเปตํ, ตญฺหิ อริยสาวกสฺส นตฺถิ ปสาทญฺถตฺตมฺปิ นตฺถิเยว, อิธ ปน ปสาทผลํ ปกาเสตุํ คติอญฺถตฺตเมว ทสฺสิตํ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ราชการามวคฺโค ทุติโย. ------------ ๓. สรณานิวคฺค ๑-๒. ปมมหานามสุตฺตาทิวณฺณนา [๑๐๑๗-๑๘] ตติยสฺส ปเม อิทฺธนฺติ เตลมธุผาณิตาทีหิ สมิทฺธํ. ผีตนฺติ หตฺถปคสีสูปคคีวูปคาทิอลงฺการวเสน สุปุปฺผิตํ. อากิณฺณมนุสฺสนฺติ นิรนฺตรมนุสฺสํ. @เชิงอรรถ: ๑ ม. ฆนสนฺธิกาย ๒ ม. รสาการปตฺติตาย ๓ ม. ปจิตฺวา, ก. ปจฺจิตฺวาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๓๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=367&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=8000&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=8000&pagebreak=1#p367
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๖๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]