ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓)

หน้าที่ ๓๓๖.

                      ๙. อิทฺธาทิเทสนาสุตฺตวณฺณนา
    [๘๓๑] นวเม โย ๑- ภิกฺขเว มคฺโคติ อภิญฺญาปาทกํ จตุตฺถชฺฌานํ อธิปฺเปตํ.
                        ๑๐. วิภงฺคสุตฺตวณฺณนา
    [๘๓๒] ทสเม โกสชฺชสหคโตติ อิธ ภิกฺขุ ฉนฺทํ อุปฺปาเทตฺวา กมฺมฏฺฐานํ
มนสิกโรนฺโต นิสีทติ, อถสฺส จิตฺเต ลีนากาโร โอกฺกมติ, โส "ลีนากาโร เม
โอกฺกนฺโต"ติ ญตฺวา อปายภเยน จิตฺตํ ตชฺเชตฺวา ปุน ฉนฺทํ อุปฺปาเทตฺวา
กมฺมฏฺฐานํ มนสิ กโรติ. อถสฺส ปุน ลีนากาโร โอกฺกมติ, โส ปุน อปายภเยน
จิตฺตํ ตชฺเชตฺวา ๒- ฉนฺทํ อุปฺปาเทตฺวา กมฺมฏฺฐานํ มนสิ กโรตีติ เอวมสฺส
โกสชฺเชน โวกิณฺณตฺตา ฉนฺโท โกสชฺชสหคโต นาม โหติ. โกสชฺชสมฺปยุตฺโตติ
ตสฺเสว เววจนํ.
    อุทฺธจฺจสหคโตติ อิธ ภิกฺขุ ฉนฺทํ อุปฺปาเทตฺวา กมฺมฏฺฐานํ มนสิกโรนฺโต
นิสีทติ, อถสฺส จิตฺตํ อุทฺธจฺเจ ปตติ, โส พุทฺธธมฺมสํฆคุเณ อาวชฺเชตฺวา จิตฺตํ
หาเสตฺวา โตเสตฺวา กมฺมนิยํ กตฺวา ปุน ฉนฺทํ อุปฺปาเทตฺวา กมฺมฏฺฐานํ มนสิ
กโรติ. อถสฺส ปุน จิตฺตํ อุทฺธจฺเจ ปตติ, โส ปุน พุทฺธธมฺมสํฆคุเณ
อาวชฺเชตฺวา จิตฺตํ หาเสตฺวา โตเสตฺวา กมฺมนิยํ กตฺวา ฉนฺทํ อุปฺปาเทตฺวา
กมฺมฏฺฐานํ มนสิ กโรตีติ เอวมสฺส อุทฺธจฺเจน  โวกิณฺณตฺตา ฉนฺโท
อุทฺธจฺจสหคโต นาม โหติ.
    ถินมิทฺธสหคโตติ อิธ ภิกฺขุ ฉนฺทํ อุปฺปาเทตฺวา กมฺมฏฺฐานํ มนสิกโรนฺโต
นิสีทติ, อถสฺส ถินมิทฺธํ ๓- อุปฺปชฺชติ, โส "อุปฺปนฺนํ เม ถินมิทฺธนฺ"ติ ญตฺวา
อุทเกน มุขํ ปุญฺฉิตฺวา กณฺเณ อากฑฺฒิตฺวา ปคุณํ ธมฺมํ สชฺฌายิตฺวา ทิวา
คหิตํ วา อาโลกสญฺญํ มนสิกริตฺวา ถินมิทฺธํ วิโนเทตฺวา ปุน ฉนฺทํ อุปฺปาเทตฺวา
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. โย โส     ฉ.ม. ตชฺเชตฺวา, อาวชฺเชตฺวา     ก. นิทฺทา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๓๓๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=336&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=7332&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=7332&modeTY=2&pagebreak=1#p336


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๓๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]