อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๓)
หน้าที่ ๒๔๕.

                         ๖. อภยสุตฺตวณฺณนา
    [๒๓๗] ฉฏฺเ อญฺาณาย อทสฺสนายาติ อญฺาณตฺถาย อทสฺสนตฺถาย.
ตคฺฆ ภควา นีวรณาติ เอกํเสน ภควา นีวรณา. กายกิลมโถติ กายทรโถ.
จิตฺตกิลมโถติ จิตฺตทรโถ. โสปิ เม ปฏิปฺปสฺสทฺโธติ ตสฺส กิร สตฺถุ สนฺติเก
สีตลํ อุตุสปฺปายฏฺานํ ปวิสิตฺวา นิสินฺนสฺส กายทรโถ ปฏิปฺปสฺสมฺภิ, ตสฺมึ
ปฏิปฺปสฺสทฺเธ ตทนฺวเยเนว จิตฺตทรโถปิ. อปิจ มคฺเคเนวสฺส เอตํ อุภยมฺปิ
ปฏิปฺปสทฺธนฺติ ๑- เวทิตพฺพํ.
                          -------------
                          ๗. อานาปานวคฺค
                     ๑. อฏฺิกมหปฺผลสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๒๓๘] สตฺตมาทีสุ อฏฺิกสญฺาติ อฏฺิกํ อฏฺิกนฺติ ภาเวนฺตสฺส
อุปฺปนฺนสญฺา. ตํ ปเนตํ ภาวยโต ยาว นิมิตฺตํ น อุปฺปชฺชติ, ตาว ฉวิปิ
จมฺมมฺปิ อุปฏฺาติ. นิมิตฺเต ปน อุปฺปนฺเน ฉวิจมฺมานิ เนว อุปฏฺหนฺติ,
สงฺขวณฺโณ สุทฺธอฏฺิกสงฺฆาโตว อุปฏฺาติ หตฺถิกฺขนฺธคตํ ธมฺมิกติสฺสราชานํ
โอโลเกนฺตสฺส สามเณรสฺส วิย, ปฏิมคฺเค หสมานํ อิตฺถึ โอโลเกนฺตสฺส
เจติยปพฺพตวาสิโน ติสฺสตฺเถรสฺส วิย จาติ. วตฺถูนิ วิสุทฺธิมคฺเค ๒-
วิตฺถาริตานิ. สติ วา อุปาทิเสเสติ คหณเสเส อุปาทานเสเส วิชฺชมานมฺหิ.
                      ๒-๑๐. ปุฬวกสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๒๓๙-๒๔๗] ปุฬวกสญฺาติ ปุฬวนฺติ ภาเวนฺตสฺส อุปฺปนฺนสญฺา.
วินีลกสญฺาทีสุปิ เอเสว นโย. วินิจฺฉยกถา ปเนตฺถ สทฺธึ ภาวนานเยน
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. ปสฺสทฺธนฺติ         ๒ วิสุทฺธิ. ๑/๒๕ (สฺยา)


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๒๔๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=245&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=5334&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=5334&pagebreak=1#p245