ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓)

หน้าที่ ๑๗๐.

ปุตฺโต. พหิอาวสเถ ๑- ปฏิวสตีติ พหินคเร กิญฺจิเทว สิปฺปํ อุคฺคณฺหนฺโต
วสติ. อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏทุกฺขํ กถิตํ.
                        ๑๒. ราสิยสุตฺตวณฺณนา
    [๓๖๔] ทฺวาทสเม ราสิโยติ ราสึ กตฺวา ปญฺหสฺส ปุจฺฉิตตฺตา ราสิโยติ
เอวํ ธมฺมสงฺคาหกตฺเถเรหิ คหิตนาโม. ตปสฺสินฺติ ตปนิสฺสิตกํ. ลูขชีวินฺติ
ลูขชีวิตํ. อนฺตาติ โกฏฺฐาสา. คาโมติ คามฺโม. คมฺโมติปิ ปาโฐ, คามวาสีนํ
ธมฺโมติ อตฺโถ. อตฺตกิลมถานุโยโคติ อตฺตโน กิลมถานุโยโค, สรีรทุกฺขกรณนฺติ
อตฺโถ.
    กสฺมา ปเนตฺถ กามสุขลฺลิกานุโยโค คหิโต, กสฺมา อตฺตกิลมถานุโยโค,
กสฺมา มชฺฌิมา ปฏิปทาติ? กามสุขลฺลิกานุโยโค ตาว กามโภคีนํ ๒- ทสฺสนตฺถํ
คหิโต, อตฺตกิลมถานุโยโค ตปนิสฺสิตกานํ, มชฺฌิมา ปฏิปทา ติณฺณํ นิชฺชรวตฺถูนํ
ทสฺสนตฺถํ คหิตา. กึ เอเตสํ ทสฺสเน ปโยชนนฺติ? อิเม เทฺว อนฺเต
ปหาย ตถาคโต มชฺฌิมาย ปฏิปทาย สมฺมาสมฺโพธึ ปตฺโต, โส กามโภคิโนปิ
น สพฺเพ ครหติ น ปสํสติ, ตปนิสฺสิตเกปิ น สพฺเพ ครหติ น
ปสํสติ, ครหิตพฺพยุตฺตเกเยว ครหติ, ปสํสิตพฺพยุตฺตเก ปสํสตีติ อิมสฺสตฺถสฺส
ปกาสนํ เอเตสํ ทสฺสเน ปโยชนนฺติ เวทิตพฺพํ.
    อิทานิ ตมตฺถํ ปกาเสนฺโต ตโย โขเม คามณิ กามโภคิโนติอาทิมาห.
ตตฺถ สาหเสนาติ สาหสิกกมฺเมน. น สํวิภชตีติ มิตฺตสหายสนฺทิฏฺฐสมฺภตฺตานํ
สํวิภาคํ น กโรติ. น ปุญฺญานิ กโรตีติ อนาคตภวสฺส ปจฺจยภูตานิ ปุญฺญานิ
@เชิงอรรถ:  สี. อาวาสเถ            สี.,ก. ชนานํ กามโภคีนํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๗๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=170&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=3719&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=3719&modeTY=2&pagebreak=1#p170


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]