ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓)

หน้าที่ ๑๖๗.

    เมตฺตาสหคเตนาติอาทีสุ ยํ วตฺตพฺพํ, ตํ สพฺพํ สทฺธึ ภาวนานเยน
วิสุทฺธิมคฺเค วุตฺตเมว. เสยฺยถาปิ คามณิ พลวา สงฺขธโมติอาทิ ปน อิธ อปุพฺพํ.
ตตฺถ พลวาติ พลสมฺปนฺโน. สงฺขธโมติ สงฺขธมโก. อปฺปกสิเรนาติ อกิจฺเฉน
อทุกฺเขน. ทุพฺพโล หิ สงฺขธโม สงฺขํ ธมนฺโตปิ น สกฺโกติ จตสฺโส ทิสา
สเรน วิญฺญาเปตุํ, นาสฺส สงฺขสทฺโท สพฺพโต ผรติ, พลวโต ปน วิปฺผาริโก ๑-
โหติ, ตสฺมา "พลวา"ติ อาห.
    เมตฺตาย เจโตวิมุตฺติยาติ เอตฺถ "เมตฺตา"ติ วุตฺเต อุปจาโรปิ อปฺปนาปิ
วฏฺฏติ, "เจโตวิมุตฺตี"ติ วุตฺเต ปน อปฺปนาว วฏฺฏติ. ยํ ปมาณกตํ กมฺมนฺติ
ปมาณกตํ กมฺมํ นาม กามาวจรํ วุจฺจติ, อปฺปมาณกตํ กมฺมํ นาม รูปาวจรํ.
ตํ หิ ปมาณํ อติกฺกมิตฺวา โอทิสฺสกอโนทิสฺสกทิสาผรณวเสน วฑฺเฒตฺวา กตตฺตา
อปฺปมาณกตนฺติ วุจฺจติ.
    น ตํ ตตฺราวสิสฺสติ, น ตํ ตตฺราวติฏฺฐตีติ ตํ กามาวจรกมฺมํ ตสฺมึ
รูปารูปาวจรกมฺเม น โอหิยฺยติ น ติฏฺฐติ. กึ วุตฺตํ โหติ? ตํ กามาวจรกมฺมํ
ตสฺส รูปารูปาวจรกมฺมสฺส อนฺตรา ลคฺคิตุํ วา ฐาตุํ วา รูปารูปาวจรกมฺมํ
ผริตฺวา ปริยาทิยิตฺวา อตฺตโน โอกาสํ คเหตฺวา ปติฏฺฐาตุํ วา น สกฺโกติ,
อถโข รูปารูปาวจรกมฺมเมว กามาวจรํ มโหโฆ วิย ปริตฺตํ อุทกํ ผริตฺวา
ปริยาทิยิตฺวา อตฺตโน โอกาสํ กตฺวา ติฏฺฐติ, ตสฺส วิปากํ ปฏิพาหิตฺวา สยเมว
พฺรหฺมสหพฺยตํ อุปเนตีติ. อิติ อิทํ สุตฺตํ อาทิมฺหิ กิเลสวเสน วุฏฺฐาย อวสาเน
พฺรหฺมวิหารวเสน คหิตตฺตา ยถานุสนฺธินาว คตํ.
                          ๙. กุลสุตฺตวณฺณนา
    [๓๖๑] นวเม ทุพฺภิกฺขาติ ทุลฺลภภิกฺขา. ทฺวีหิติกาติ "ชีวิสฺสาม นุ โข
น นุ โข"ติ เอวํ ปวตฺตอีหิติกา. "ทุหิติกา"ติปิ ปาโฐ. อยเมวตฺโถ. ทุกฺขา
@เชิงอรรถ:  สี. ขิปฺปผรโณ, ม. ขิปฺปการโก



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=167&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=3653&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=3653&modeTY=2&pagebreak=1#p167


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]