อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๓)
หน้าที่ ๑๕๔.

กตปริกมฺมสฺส ปริกมฺมานนฺตเรน มหคฺคตอธิฏฺานจิตฺเตเนว ตํ อิชฺฌติ.
โอกาเสสีติ ๑- วิปฺปกิริ.
                       ๕. ปมกามภูสุตฺตวณฺณนา
    [๓๔๗] ปญฺจเม เนลงฺโคติ นิทฺโทโส, เสตปจฺฉาโทติ เสตปฏิจฺฉาทโน.
อนีฆนฺติ นิทฺทุกฺขํ. มุหุตฺตํ ตุณฺหี หุตฺวาติ ตสฺส อตฺถเปกฺขนตฺถํ ตีณิ ปิฏกานิ
กณฺเณ กุณฺฑลํ วิย สญฺจาเลนฺโต "อยํ อิมสฺส อตฺโถ, อยํ อิมสฺส อตฺโถ"ติ
อุปปริกฺขนตฺถํ มุหุตฺตํ หุตฺวา ตุณฺหี หุตฺวา. วิมุตฺติยาติ อรหตฺตผลวิมุตฺติยา.
อิมํ ปน ปญฺหํ กเถนฺโต อุปาสโก ทุกฺกรํ อกาสิ. สมฺมาสมฺพุทฺโธ หิ "ปสฺสถ
โน ตุมฺเห ภิกฺขเว เอตํ ภิกฺขุํ อาคจฺฉนฺตํ โอทาตกํ ตนุกํ ตุงฺคนาสิกนฺ"ติ ๒-
อตฺตโน ทิฏฺเน กเถสิ. อยํ จ นยคฺคาเหน "อรหโต เอตํ อธิวจนนฺ"ติ อาห.
                      ๖. ทุติยกามภูสุตฺตวณฺณนา *
    [๓๔๘] ฉฏฺเ กติ นุ โข ภนฺเต สงฺขาราติ อยํ กิร คหปติ นิโรธํ
วลญฺเชติ, ตสฺมา "นิโรธปาทเก สงฺขาเร ปุจฺฉิสฺสามี"ติ จินฺเตตฺวา เอวมาห.
เถโรปิสฺส อธิปฺปายํ ตฺวา ปุญฺาภิสงฺขาราทีสุ อเนเกสุ สงฺขาเรสุ
วิชฺชมาเนสุปิ กายสงฺขาราทโยว อาจิกฺขนฺโต ตโย โข คหปตีติอาทิมาห. ตตฺถ
กายปฏิพทฺธตฺตา กาเยน สงฺขรียติ นิพฺพตฺตียตีติ กายสงฺขาโร. วาจาย สงฺขโรติ
กโรติ นิพฺพตฺเตตีติ ๓- วจีสงฺขาโร จิตฺตปฏิพทฺธตฺตา จิตฺเตน สงฺขรียติ
นิพฺพตฺตียตีติ จิตฺตสงฺขาโร.
@เชิงอรรถ: ๑ สี. โอตาเสธีติ               ๒ สํ. นิ. ๑๖/๒๔๕/๒๖๙
@  * อฏฺกถาสุ เวทลฺลงฺคปฺปกาสนฏฺาเน "สงฺขารภาชนียนฺ"ติ อิมสฺส นามํ คหิตํ
@๓ สี. สงฺขรียติ นิพฺพตฺตียตีติ (ป.สู. ๒/๔๖๓/๒๗๒)


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๕๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=154&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=3368&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=3368&pagebreak=1#p154