อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๓๒.

ปนสฺส ผาสุ โหติ. เอวเมว ชิวฺหาปิ คามชฺฌาสยา อาโปสนฺนิสฺสิตา รสารมฺมณา. ตถาหิ ติยามรตฺตึ สมณธมฺมํ กตฺวาปิ ปาโตว ปตฺตจีวรํ อาทาย คามํ ปวิสิตพฺพํ โหติ. สุกฺขขาทนียสฺส จ น สกฺกา เขเฬน อเตมิตสฺส รสํ ชานิตุํ. สิงฺคาโล พหิ จรนฺโต รตึ น วินฺทติ, อามกสุสาเน มนุสฺสมํสํ ขาทิตฺวา นิปนฺนสฺเสว ปนสฺส ผาสุ โหติ. เอวเมว กาโยปิ อุปาทินฺนกชฺฌาสโย ปฐวีสนฺนิสฺสิตโผฏฺฐพฺพารมฺมโณ. ตถาหิ อญฺญํ อุปาทินฺนกํ อลภมานา สตฺตา อตฺตโนว หตฺถตเล สีสํ กตฺวา นิปชฺชนฺติ. อชฺฌตฺติกพาหิรา จสฺส ปฐวี อารมฺมณคฺคหเณ ปจฺจโย โหติ. สุอตฺถตสฺสาปิ ^๑- หิ สยนสฺส เหฏฺฐาฐิตานมฺปิ วา ผลกานํ ^๒- น สกฺกา อนิสีทนฺเตน วา อนุปิฬนฺเตน วา ^๓- ถทฺธมุทุภาโว ชานิตุนฺติ อชฺฌตฺติกพาหิรา ปฐวี เอตสฺส โผฏฺฐพฺพชานเน ปจฺจโย โหติ. มกฺกโฏปิ ภูมิยํ วิจรนฺโต นาภิรมติ, หตฺถสตฺตุพฺเพธํ ปนสฺส รุกฺขํ อารุยฺห วิฏปปิฏฺเฐ นิสีทิตฺวา ทิสาวิทิสา โอโลเกนฺตสฺเสว ผาสุโก โหติ. เอวเมว มโนปิ นานชฺฌาสโย ภวงฺคปจฺจโย, ทิฏฺฐปุพฺเพปิ นานารมฺมเณ อชฺฌาสยํ กโรติเยว, มูลภวงฺคํ ปนสฺส ปจฺจโย โหตีติ อยเมตฺถ สงฺเขโป, วิตฺถาเรน ปน อายตนานํ นานตฺตํ วิสุทฺธิมคฺเค อายตนนิทฺเทเส วุตฺตเมว. ตํ จกฺขุ นาวิญฺฉตีติ ตณฺหารชกานํ อายตนปาณกานํ กายคตาสติถมฺเภ พนฺธานํ นิพฺพิเสวนภาวํ อาปนฺนตฺตา น อากฑฺฒตีติ อิมสฺมึ สุตฺเต ปุพฺพภาควิปสฺสนาว กถิตา. ๑๑. ยวกลาปิสุตฺตวณฺณนา [๒๔๘] เอกาทสเม ยวกลาปีติ ลายิตฺวา ฐปิตยวปุญฺโช. พฺยาภงฺคิหตฺถาติ กาชหตฺถา. ฉหิ พฺยาคงฺคีหิ หเนยฺยุนฺติ ฉหิ ปุถุลกาชทณฺฑเกหิ โปเถยฺยุํ. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. สุสนฺถตสฺสาปิ ^๒ สี. เหฏฺฐา ฐิตานมฺปิ วา, ม. หตฺเถ ฐิตานมฺปิ วา ผลานํ @^๓ สี. อนุปปิฬนฺเตน

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๓๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=132&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=2895&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=2895&modeTY=2&pagebreak=1#p132