อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๓)
หน้าที่ ๑๒๙.

เอวํ วุตฺโต รูปสฺส อภาโว วิภวคติ นาม. โย ปนสฺส เภโท, อยํ เภทคติ
นาม. เวทนาทีสุปิ เอเสว นโย. เกวลํ เหตฺถ อุปริ ยาว ภวคฺคา เตสํ
สญฺชาติคติ, สลกฺขณคติยํ จ เวทยิตสญฺชานนอภิสงฺขรณวิชานนวเสน ปจฺจตฺตลกฺขณํ
เวทิตพฺพํ.
    ตมฺหิ ตสฺส น โหตีติ ยเทตํ รูปาทีสุ อหนฺติ วา มมนฺติ วา อสฺมีติ
วา เอวํ นิทฺทิฏฺฐํ ทิฏฺฐิตณฺหามานคาหตฺตยํ, ตมฺปิ ตสฺส ขีณาสวสฺส น โหตีติ
ยถานุสนฺธินาว สุตฺตาคตํ. ๑- เตน วุตฺตํ มหาอฏฺฐกถายํ:-
            "อาทิมฺหิ สีลํ กถิตํ      มชฺเฌ สมาธิภาวนา
             ปริโยสาเน จ นิพฺพานํ  เอสา วีณูปมา กถา"ติ. ๒-
                      ๑๐. ฉปฺปาณโกปมสุตฺตวณฺณนา
    [๒๔๗] ทสเม อรุคตฺโตติ วณสรีโร. เตสํเยว อรูนํ ปกฺกตฺตา ปกฺกคตฺโต.
สรวนนฺติ กณฺฑวณํ. ๓- เอวเมว โขติ อรุคตฺโต ปุริโส วิย ทุสฺสีลปุคฺคโล
เวทิตพฺโพ. ตสฺส กุสกณฺฏเกหิ วิทฺธสฺส สรปตฺเตหิ จ อสิธารูปเมหิ วิลิขิตคตฺตสฺส
ภิยฺโยโส มตฺตาย ทุกฺขโทมนสฺสํ วิย ตตฺถ ตตฺถ สพฺรหฺมจารีหิ "อยํ
โส อิเมสญฺจ อิเมสญฺจ กมฺมานํ การโก"ติ วุจฺจมานสฺส อุปฺปชฺชนทุกฺขํ
เวทิตพฺพํ.
    ลภติ วตฺตารนฺติ ลภติ โจทกํ. เอวํการีติ เอวรูปานํ เวชฺชกมฺมทูตกมฺมาทีนํ
การโก. เอวํสมาจาโรติ วิธวา โคจราทิวเสน เอวรูโป โคจโร.
อสุจิคามกณฺฏโกติ อสุทฺธฏฺเฐน อสุจิ, คามวาสีนํ วิชฺฌนฏฺเฐน กณฺฏโกติ
คามกณฺฏโก.
@เชิงอรรถ: ๑ สี.,ก. ยถานุสนฺธิ นาม สุตฺตํ     ๒ สี.,ก. กตาติ   ๓ สี. กณฺฏกวนํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๒๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=129&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=2827&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=2827&modeTY=2&pagebreak=1#p129