ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒)

หน้าที่ ๓๖๑.

อปณฺณตฺติกภาวูปคตกาโล วิย ขีณาสวสฺส อุปาทิณฺณกฺขนฺธเภเทน อนุปาทิเสสาย
นิพฺพานธาตุยา ปรินิพฺพุตสฺส อปณฺณตฺติกภาวูปคตกาโลติ อิมาย อุปมาย สํโยชนานํ
ทุพฺพลตา ทีปิตา. นวมํ.
                      ๑๐. อนิจฺจสญฺญาสุตฺตวณฺณนา
    [๑๐๒] ทสเม อนิจฺจสญฺญาติ อนิจฺจํ อนิจฺจนฺติ ภาเวนฺตสฺส อุปฺปนฺนสญฺญา.
ปริยาทิยตีติ เขปยติ. สพฺพํ อสฺมิมานนฺติ นววิธมฺปิ ๑- อสฺมิมานํ.
มูลสนฺตานกานีติ สนฺตาเนตฺวา ฐิตมูลานิ. มหานงฺคลํ วิย หิ อนิจฺจสญฺญา,
ขุทฺทานุขุทฺทกานิ มูลสนฺตานกานิ วิย กิเลสา, ยถา กสฺสโก กสนฺโต นงฺคเลน
ตานิ ปทาเลติ, เอวํ โยคี อนิจฺจสญฺญํ ภาเวนฺโต อนิจฺจสญฺญาญาเณน กิเลเส
ปทาเลตีติ อิทเมตฺถ โอปมฺมสํสนฺทนํ.
    โอธุนาตีติ เหฏฺฐา ธุนาติ. นิธุนาตีติ ๒- ปปฺโผเฏติ. นิปฺโผเฏตีติ ๓-
ปปฺโผเฏตฺวา ฉฑฺเฑติ. อิธาปิ ปพฺพชานิ วิย กิเลสา, ลายนํ นิปฺโผฏนํ ๔- วิย
อนิจฺจสญฺญาญาณนฺติ อิมินา อตฺเถน อุปมา สํสนฺเทตพฺพา.
    วณฺฑจฺฉินฺนายาติ ติเณฺหน ขุรปฺเปน วณฺฏจฺฉินฺนาย. ตนฺวยานิ ภวนฺตีติ
ตํ อมฺพปิณฺฑํ อนุคจฺฉนฺติ, ตสฺสา ปตมานาย อมฺพานิ ภูมิยํ ปตนฺติ. อิธาปิ
อมฺพปิณฺฑิ วิย กิเลสา, ติณฺหขุรปฺโป วิย อนิจฺจสญฺญา, ยถา ขุรปฺเปน ฉินฺนาย
อมฺพปิณฺฑิยา สพฺพานิ อมฺพานิ ภูมิยํ ปตนฺติ, เอวํ อนิจฺจสญฺญาญาเณน กิเลสานํ
มูลภูตาย อวิชฺชาย ฉินฺนาย สพฺพกิเลสา สมุคฺฆาตํ คจฺฉนฺตีติ อิทํ โอปมฺมสํสนฺทนํ.
    กูฏงฺคมาติ กูฏํ คจฺฉนฺติ. กูฏนินฺนาติ กูฏปวิสนภาเวน กูเฏ นินฺนา.
กูฏสโมสรณาติ กูเฏ ๕- สโมสริตวา ฐิตา. อิธ ๖- กูฏํ วิย อนิจฺจสญฺญา, โคปานสิโย
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. นววิธํ      ฉ.ม. นิทฺธุนาตีติ    ฉ.ม. นิจฺโฉเฏตีติ
@ นิจฺโฉฏนํ         สี. กูฏํ           ฉ.ม. อิธาปิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๓๖๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=361&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=7968&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=7968&modeTY=2&pagebreak=1#p361


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๖๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]