ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒)

หน้าที่ ๓๔๒.

นิพฺพานํ ปญฺญเปมิ. ทุกฺขนฺติ วา วจเนน ทุกฺขสจฺจํ คหิตํ. ตสฺมึ คหิเต สมุทยสจฺจํ
คหิตเมว โหติ ตสฺส มูลตฺตา. นิโรธนฺติ วจเนน นิโรธสจฺจํ คหิตํ. ตสฺมึ คหิเต
มคฺคสจฺจํ คหิตเมว โหติ ตสฺส อุปายตฺตา. อิติ ปุพฺเพ จาหํ อนุราธ เอตรหิ
จ จตุสจฺจเมว ปญฺญเปมีติ ทสฺเสติ. เอวํ อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏวิวฏฺฏเมว กถิตํ.
จตุตฺถํ.
                         ๕. วกฺกลิสุตฺตวณฺณนา
    [๘๗] ปญฺจเม กุมฺภการนิเวสเนติ กุมฺภการสาลายํ. เถโร กิร วุฏฺฐวสฺโส
ปวาเรตฺวา ภควนฺตํ ทสฺสนาย อาคจฺฉติ. ตสฺส นครมชฺเฌ มหาอาพาโธ อุปฺปชฺชิ,
ปาทา น วหนฺติ. อถ นํ มญฺจกสิวิกาย กุมฺภการสาลํ อาหรึสุ. ๑- สา จ สาลา
เตสํ กมฺมสาลา, น นิวสนสาลา. ตํ สนฺธาย วุตฺตํ "กุมฺภการนิเวสเน วิหรตี"ติ.
พาฬฺหคิลาโนติ อธิมตฺตคิลาโน. สมโธสีติ สมนฺตโต อโธสิ, จลนากาเรน อปจิตึ
ทสฺเสสิ. วตฺตํ ๒- กิเรตํ พาฬฺหคิลาเนนปิ วุฑฺฒตรํ ทิสฺวา อุฏฺฐานากาเรน อปจิติ
ทสฺเสตพฺพา. เตน ปน "มา จลิ มา จลี"ติ วตฺตพฺโพ. สนฺติมานิ อาสนานีติ
พุทฺธกาลสฺมิญฺหิ เอกสฺสปิ ภิกฺขุโน วสนฏฺฐาเน "สเจ สตฺถา อาคจฺฉิสฺสติ, อิธ
นิสีทิสฺสตี"ติ อาสนํ ปญฺญตฺตเมว โหติ อนฺตมโส ผลกมตฺตมฺปิ ปณฺณสนฺถารมตฺตมฺปิ.
ขมนียํ ยาปนียนฺติ กจฺจิ ทุกฺขํ ขมิตุํ อิริยาปถํ วา ยาเปตุํ สกฺกาติ ปุจฺฉติ.
ปฏิกฺกมนฺตีติ นิวตฺตนฺติ. อภิกฺกมนฺตีติ อธิคจฺฉนฺติ. ปฏิกฺกโมสานนฺติ ปฏิกฺกโม
เอตาสํ. สีลโต น อุปวทตีติ สีลํ อารพฺภ สีลภาเวน น อุปวทติ. จิรปฏิกาหนฺติ
จิรปฏิโก อหํ, จิรโต ปฏฺฐาย อหนฺติ อตฺโถ. ปูติกาเยนาติ อตฺตโน สุวณฺณวณฺณมฺปิ
กายํ ภควา ธุวปคฺฆรณฏฺเฐน เอวมาห. โย โข
@เชิงอรรถ:  ก. อติหรึสุ          สี. ยุตฺตํ, ม. วุตฺตํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๓๔๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=342&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=7552&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=7552&modeTY=2&pagebreak=1#p342


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๔๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]