บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒) หน้าที่ ๒๙๔.
สุตฺตํ อปฺปฏิพาเหตฺวา สุตฺตเมว ปมาณํ กตฺตพฺพํ. ฉฏฺ อุตฺตานตฺถเมว. ปญฺจมฉฏฺานิ. ๗-๑๐. อนุธมฺมสุตฺตาทิวณฺณนา [๓๙-๔๒] สตฺตเม ธมฺมานุธมฺมปฏิปนฺนสฺสาติ นวนฺนํ โลกุตฺตรธมฺมานํ อนุโลมธมฺมํ ปุพฺพภาคปฏิปทํ ปฏิปนฺนสฺส. อยมนุธมฺโมติ อยํ อนุโลมธมฺโม โหติ. นิพฺพิทาพหุโลติ อุกฺกณฺณพหุโล หุตฺวา. ปริชานาตีติ ตีหิ ปริญฺาหิ ปริชานาติ. ปริมุจฺจตีติ อุกฺกณฺณพหุโล มคฺคกฺขเณ อุปฺปนฺนาย ปหานปริญฺาย ปริมุจฺจติ. เอวํ อิมสฺมึ สุตฺเต มคฺโคว ๑- กถิโต โหติ, ตถา อิโต ปเรสุ ตีสุ. อิธ ปน อนุปสฺสนา อนิยมิตา, เตสุ นิยมิตา. ตสฺมา อิธาปิ สา ตตฺถ นิยมิตวเสเนว นิยเมตพฺพา. น หิ สกฺกา ตีสุ อญฺตรํ อนุปสฺสนํ วินา นิพฺพินฺทิตุํ ปริชานิตุํ วาติ. สตฺตมาทีนิ. นตุมฺหากวคฺโค จตุตฺโถ. --------------- ๕. อตฺตทีปวคฺค ๑. อตฺตทีปสุตฺตวณฺณนา [๔๓] อตฺตทีปวคฺคสฺส ปเม อตฺตทีปาติ อตฺตานํ ทีปํ ตาณํ เลณํ คตึ ปรายนํ ปติฏฺ กตฺวา วิหรถาติ อตฺโถ. อตฺตสรณาติ อิทํ ตสฺเสว เววจนํ. อนญฺสรณาติ อิทํ อญฺสฺส สรณํ ปฏิกฺเขปวจนํ. น อญฺโ อญฺสฺส สรณํ โหติ อญฺสฺส วายาเมน อญฺสฺส สมิชฺฌนโต วุตฺตมฺปิ เจตํ:- @เชิงอรรถ: ๑ สี. มคฺโคเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๙๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=294&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=6470&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=6470&pagebreak=1#p294
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๙๔.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]