อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๒)
หน้าที่ ๒๕๕.

                        ๑๑. สิงฺคาลสุตฺตวณฺณนา
    [๒๓๓] เอกาทเม เยน เยน อิจฺฉตีติ โส ชรสิงฺคาโลว อิจฺฉิติจฺฉิตฏฺฐาเน
อิริยาปถกปฺปเนน สีตวาตูปวายเนน จ อนฺตรนฺตรา จิตฺตสฺสาทมฺปิ ลภตีติ ทสฺเสติ.
สกฺยปุตฺติยปฏิญฺโญติ อิทํ เทวทตฺตํ สนฺธาย วุตฺตํ. โส หิ เอตฺตกมฺปิ
จิตฺตสฺสาทํ อนาคเต อตฺตภาเว น ลภิสฺสตีติ. เอกาทสมํ.
                      ๑๒. ทุติยสิงฺคาลสุตฺตวณฺณนา
    [๒๓๔] ทฺวาทสเม กตญฺญุตาติ กตชานนํ. กตเวทิตาติ กตวิเสสชานนํ.
ตตฺริทํ ชรสิงฺคาลสฺส กตญฺญุตาย วตฺถุ:- สตฺต กิร ภาตโร เขตฺตํ กสนฺติ,
เตสํ สพฺพกนิฏฺโฐ เขตฺตปริยนฺเต ฐตฺวา คาโว รกฺขติ. อเถกํ ชรสิงฺคาลํ
อชคโร คณฺหิ, โส ตํ ทิสฺวา ยฏฺฐิยา โปเถตฺวา วิสฺสชฺชาเปสิ. อชคโร สิงฺคาลํ
วิสฺสชฺเชตฺวา ตเมว คณฺหิ. สิงฺคาโล จินฺเตสิ "มยฺหํ อิมินา ชีวิตํ ทินฺนํ,
อหมฺปิ อิมสฺส ทสฺสามี"ติ ยาคุฆฏสฺส อุปริ ฐปิตํ วาสึ มุเขน ฑํสิตฺวา ตสฺส
สนฺติกํ อคมาสิ. อิตเร ภาตโร ๑- ทิสฺวา "สิงฺคาโล วาสึ หรตี"ติ อนุพนฺธึสุ.
โส เตหิ ทิฏฺฐภาวํ ญตฺวา วาสึ ตสฺส สนฺติเก ฉฑฺเฑตฺวา ปลายิ. อิตเร
อาคนฺตฺวา กนิฏฺฐํ อชคเรน คหิตํ ทิสฺวา วาสิยา อชครํ ฉินฺทิตฺวา ตํ
คเหตฺวา อคมํสุ. เอวํ ชรสิงฺคาเล สิยา ยา กาจิ กตญฺญุตา กตเวทิตา.
    สกฺยปุตฺติยปฏิญฺเญติ อิทมฺปิ เทวทตฺตสฺส อาจารเมว สนฺธาย วุตฺตนฺติ.
ทฺวาทสมํ.
                      โอปมฺมสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา
                         ---------------
@เชิงอรรถ: ๑ สี. ขาทมานา, ก. กสมานา,


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๕๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=255&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=5633&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=5633&modeTY=2&pagebreak=1#p255