ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒)

หน้าที่ ๒๔๗.

                          ๙. โอปมฺมสํยุตฺต
                          ๑. กูฏสุตฺตวณฺณนา
    [๒๒๓] โอปมฺมสํยุตฺตสฺส ปฐเม กูฏํ คจฺฉนฺตีติ กูฏงฺคมา. กูฏํ
สโมสรนฺตีติ กูฏสโมสรณา. กูฏสมุคฺฆาตาติ กูฏสฺส สมุคฺฆาตา. ๑- อวิชฺชาสมุคฺฆาตาติ
อรหตฺตมคฺเคน อวิชฺชาย สมุคฺฆาตา. ๑- อปฺปมตฺตาติ สติยา อวิปฺปวาเส ฐิตา
หุตฺวา. ปฐมํ.
                         ๒. นขสิขสุตฺตวณฺณนา
    [๒๒๔] ทุติเย มนุสฺเสสุ ปจฺจาชายนฺตีติ เย มนุสฺสโลกโต จุตา มนุสฺเสสุ
ชายนฺติ, เต เอวํ อปฺปกาติ อธิปฺปาโย. อญฺญตฺร มนุสฺเสหีติ เย ๒- มนุสฺสโลกโต
จุตา ฐเปตฺวา มนุสฺสโลกํ จตูสุ อปาเยสุ ปจฺจชายนฺติ, เต มหาปฐวิยํ ปํสุ
วิย พหุตรา. อิมสฺมึ จ สุตฺเต เทวาปิ มนุสฺเสเหว สงฺคหิตา. ตสฺมา ยถา
มนุสฺเสสุ ชายนฺตา อปฺปกา, เอวํ เทเวสุปีติ เวทิตพฺพา. ทุติยํ.
                          ๓. กุลสุตฺตวณฺณนา
    [๒๒๕] ตติเย สุปธํสิยานีติ สุวิเหฐิยานิ. กุมฺภตฺเถนเกหีติ เย ปรฆรํ
ปวิสิตฺวา ทีปาโลเกน โอโลเกตฺวา ปรภณฺฑํ หริตุกามา ฆเฏ ทีปํ กตฺวา ปวิสนฺติ, เต
กุมฺภตฺเถนกา นาม, เตหิ กุมฺภตฺเถนเกหิ. สุปธํสิโย โหติ อมนุสฺเสหีติ
เมตฺตาภาวนารหิตํ หิ ปํสุปิสาจกา วิธํสยนฺติ, ๓- ปเคว อุฬารา อมนุสฺสา.
ภาวิตาติ วฑฺฒิตา. พหุลีกตาติ ปุนปฺปุนํ กตา. ยานีกตาติ ยุตฺตยานํ วิย
กตา. วตฺถุกตาติ ปติฏฺฐานฏฺเฐน วตฺถุ วิย กตา. อนุฏฺฐิตาติ อธิฏฺฐิตา. ๔-
ปริจิตาติ สมนฺตโต จิตา สุวฑฺฒิตา สุสมารทฺธาติ จิตฺเตน สุฏฺฐุ สมารทฺธา. ตติยํ.
@เชิงอรรถ:  สี. กูฏสมุคฺฆาเตน, ฉ.ม. สมุคฺฆาเตน      ฉ.ม.,อิ. เย ปน
@ สี. ปํสุปิสาจกาปิ ธํสยนฺติ                สี. อวฏฺฐิตา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๔๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=247&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=5447&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=5447&modeTY=2&pagebreak=1#p247


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]