บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒) หน้าที่ ๒๔๗.
๙. โอปมฺมสํยุตฺต ๑. กูฏสุตฺตวณฺณนา [๒๒๓] โอปมฺมสํยุตฺตสฺส ปฐเม กูฏํ คจฺฉนฺตีติ กูฏงฺคมา. กูฏํ สโมสรนฺตีติ กูฏสโมสรณา. กูฏสมุคฺฆาตาติ กูฏสฺส สมุคฺฆาตา. ๑- อวิชฺชาสมุคฺฆาตาติ อรหตฺตมคฺเคน อวิชฺชาย สมุคฺฆาตา. ๑- อปฺปมตฺตาติ สติยา อวิปฺปวาเส ฐิตา หุตฺวา. ปฐมํ. ๒. นขสิขสุตฺตวณฺณนา [๒๒๔] ทุติเย มนุสฺเสสุ ปจฺจาชายนฺตีติ เย มนุสฺสโลกโต จุตา มนุสฺเสสุ ชายนฺติ, เต เอวํ อปฺปกาติ อธิปฺปาโย. อญฺญตฺร มนุสฺเสหีติ เย ๒- มนุสฺสโลกโต จุตา ฐเปตฺวา มนุสฺสโลกํ จตูสุ อปาเยสุ ปจฺจชายนฺติ, เต มหาปฐวิยํ ปํสุ วิย พหุตรา. อิมสฺมึ จ สุตฺเต เทวาปิ มนุสฺเสเหว สงฺคหิตา. ตสฺมา ยถา มนุสฺเสสุ ชายนฺตา อปฺปกา, เอวํ เทเวสุปีติ เวทิตพฺพา. ทุติยํ. ๓. กุลสุตฺตวณฺณนา [๒๒๕] ตติเย สุปธํสิยานีติ สุวิเหฐิยานิ. กุมฺภตฺเถนเกหีติ เย ปรฆรํ ปวิสิตฺวา ทีปาโลเกน โอโลเกตฺวา ปรภณฺฑํ หริตุกามา ฆเฏ ทีปํ กตฺวา ปวิสนฺติ, เต กุมฺภตฺเถนกา นาม, เตหิ กุมฺภตฺเถนเกหิ. สุปธํสิโย โหติ อมนุสฺเสหีติ เมตฺตาภาวนารหิตํ หิ ปํสุปิสาจกา วิธํสยนฺติ, ๓- ปเคว อุฬารา อมนุสฺสา. ภาวิตาติ วฑฺฒิตา. พหุลีกตาติ ปุนปฺปุนํ กตา. ยานีกตาติ ยุตฺตยานํ วิย กตา. วตฺถุกตาติ ปติฏฺฐานฏฺเฐน วตฺถุ วิย กตา. อนุฏฺฐิตาติ อธิฏฺฐิตา. ๔- ปริจิตาติ สมนฺตโต จิตา สุวฑฺฒิตา สุสมารทฺธาติ จิตฺเตน สุฏฺฐุ สมารทฺธา. ตติยํ. @เชิงอรรถ: ๑ สี. กูฏสมุคฺฆาเตน, ฉ.ม. สมุคฺฆาเตน ๒ ฉ.ม.,อิ. เย ปน @๓ สี. ปํสุปิสาจกาปิ ธํสยนฺติ ๔ สี. อวฏฺฐิตาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๔๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=247&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=5447&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=5447&modeTY=2&pagebreak=1#p247
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]