บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒) หน้าที่ ๑๗๙.
๑๐. ปุคฺคลสุตฺตวณฺณนา [๑๓๓] ทสเม อฏฺฐิกงฺกโลติอาทีนิ ตีณิปิ ราสิเววจนาเนว. อิเมสํ ปน สตฺตานํ สอฏฺฐิกาลโต อนฏฺฐิกาโลว พหุตโร. คณฺฑุปฺปาทกาทิปาณภูตานํ หิ เอเตสํ อฏฺฐิเมว นตฺถิ, มจฺฉกจฺฉปาทิภูตานํ ปน อฏฺฐิเมว พหุตรํ, ตสฺมา อนฏฺฐิกาลญฺจ อติพหุอฏฺฐิกาลญฺจ ๑- อคฺคเหตฺวา สอฏฺฐิกาโลว ๒- คเหตพฺโพ. อุตฺตโร คิชฺฌกูฏสฺสาติ คิชฺฌกูฏสฺส อุตฺตรปสฺเส ฐิโต. มคธานํ คิริพฺพเชติ มคธรฏฺฐสฺส คิริพฺพเช, คิริปริกฺเขเป ฐิโตติ อตฺโถ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ทสมํ ปฐโม วคฺโค. ---------- ๒. ทุติยวคฺค ๑. ทุคฺคตสุตฺตวณฺณนา [๑๓๔] ทุติยวคฺคสฺส ปฐเม ทุคฺคตนฺติ ทลิทฺทํ กปณํ. ทุรูเปตนฺติ ทุสฺสณฺฐาเนหิ หตฺถปาเทหิ อุเปตํ. ปฐมํ. ๒. สุขิตสุตฺตวณฺณนา [๑๓๕] ทุติเย สุขิตนฺติ สุขสมปฺปิตํ มหทฺธนํ มหาโภคํ. สุสชฺชิตนฺติ อลงฺกตปฏิยตฺตํ หตฺถิกฺขนฺธคตํ มหาปริวารํ. ทุติยํ. ๓. ตึสมตฺตสุตฺตวณฺณนา [๑๓๖] ตติเย ปาเวยฺยกาติ ปาเวยฺยเทสวาสิโน. สพฺเพ อารญฺญิกาติอาทีสุ ธุตงฺคสมาทานวเสน เตสํ อารญฺญิกาทิภาโว เวทิตพฺโพ. สพฺเพ สสญฺโญชนาติ สพฺเพ สพนฺธนา, เกจิ โสตาปนฺนา, เกจิ สกทาคามิโน. เกจิ อนาคามิโน. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม.,อิ. พหุอฏฺฐิกาลญฺจ ๒ สี. อปฺปฏฺฐิกาโลวเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๑๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=179&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=3985&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=3985&modeTY=2&pagebreak=1#p179
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]