บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒) หน้าที่ ๑๖๑.
สุตฺตนฺเตสุ ปณฺณรส ติกา โหนฺติ. ปณฺณรส เจเต สุตฺตนฺตาติปิ วทนฺติ. อยํ ติกเปยฺยาโล นาม. อฏฺมานิ. ทุติโย วคฺโค. ---------- ๓. กมฺมปถวคฺค ๑-๒. อสมาหิตสุตฺตาทิวณฺณนา [๑๐๗-๑๐๘] อิโต ปเรสุ ปมํ อสฺสทฺธาทิปญฺจกวเสน วุตฺตํ, ตถา ทุติยํ. ปเม ปน อสมาหิตปทํ จตุตฺถํ, ทุติเย ทุสฺสีลปทํ. เอวํ วุจฺจมาเน พุชฺฌนกปุคฺคลานํ อชฺฌาสเยน หิ เอตานิ วุตฺตานิ. เอตฺถ อสมาหิตาติ อุปจารปฺปนาสมาธิรหิตา. ทุสฺสีลาติ นิสฺสีลา. ปมทุติยานิ. ๓-๕. ปญฺจสิกฺขาปทสุตฺตาทิวณฺณนา [๑๐๙-๑๑๑] ตติยํ ปญฺจกมฺมปถวเสน พุชฺฌนกานํ อชฺฌาสยวเสน วุตฺตํ, จตุตฺถํ สตฺตกมฺมปถวเสน, ปญฺจมํ ทสกมฺมปถวเสน, ตตฺถ ตติเย สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺายิโนติ สุราเมรยสงฺขาตํ มชฺชํ ยาย ปมาทเจตนาย ปิวนฺติ, สา "สุราเมรยมชฺชปมาโท"ติ วุจฺจติ, ตสฺมึ ติฏฺนฺตีติ สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺายิโน. อยํ ตาเวตฺถ อสาธารณปทสฺส อตฺโถ. ปญฺจเม ปาณํ อติปาเตนฺตีติ ปาณาติปาติโน, ปาณฆาติกาติ อตฺโถ. อทินฺนํ อาทิยนฺตีติ อทินฺนาทายิโน. ปรสฺส หาริโนติ อตฺโถ. วตฺถุกาเมสุเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๑๖๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=161&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=3598&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=3598&pagebreak=1#p161
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]