อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๑๔๕.

ยํ นิสฺสาย มคฺคาณํ ลภติ, อยํ สตฺถา นาม, โส ปริเยสิตพฺโพ. สิกฺขา กรณียาติ ติวาธาปิ สิกฺขา กาตพฺพา. โยคาทีสุ โยโคติ ปโยโค. ฉนฺโทติ กตฺตุกมฺยตากุสลจฺฉนฺโท. อุสฺโสฬฺหีติ สพฺพสหํ อธิมตฺตวิริยํ. อปฺปฏิวานีติ อนิวตฺตนา. อาตปฺปนฺติ กิเลสตาปนวิริยํ วิริยเมว. สาตจฺจนฺติ สตตกิริยํ. สตีติ ชรามรณาทิวเสน จตุสจฺจปริคฺคาหิกา สติ. สมฺปชญฺนฺติ ตาทิสเมว าณํ. อปฺปมาโทติ สจฺจภาวนาย อปฺปมาโท. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. อนฺตรเปยฺยาโล นวโม. นิทานสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. ---------------- ๒. อภิสมยสํยุตฺต ๑. นขสิขาสุตฺตวณฺณนา [๗๔] อภิสมยวคฺคสฺส ^๑- ปเม นขสิขายาติ มํสฏฺาเนน วิมุตฺเต นขคฺเค. นขสิขา จ นาม โลกิยานํ มหตีปิ โหติ, สตฺถุ ปน รตฺตุปฺปลปตฺตโกฏิ วิย สุขุมา. กถํ ปเนตฺถ ปํสุ ปติฏฺิโตติ? อธิฏฺานพเลน. ภควตา หิ อตฺถํ าเปตุกาเมน อธิฏฺานพเลน ตตฺถ ปติฏฺาปิโต. สติมํ กลนฺติ มหาปวิยา ปํสุํ สตโกฏฺาเส กตฺวา ตโต เอกโกฏฺาสํ. ปรโตปิ เอเสว นโย. อภิสเมตาวิโนติ ปญฺาย อริยสจฺจานิ อภิสเมตฺวา ิตสฺส. ปุริมํ ทุกฺขกฺขนฺธํ ปริกฺขีณํ ปริยาทินฺนํ อุปนิธายาติ เอตเทว พหุตรํ ทุกฺขํ, ยทิทํ ปริกฺขีณนฺติ เอวํ ปมํ วุตฺตํ ทุกฺขกฺขนฺธํ อุปนิธาย, าเณน ตํ ตสฺส สนฺติเก เปตฺวา อุปปริกฺขิยมาโนติ อตฺโถ. กตมํ ปเนตฺถ ปุริมํ ทุกฺขํ นาม? ยํ ปริกฺขีณํ. กตมํ ปน ปริกฺขีณํ? @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม., อิ. อภิสมยสํยุตฺตสฺส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๑๔๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=145&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=3247&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=3247&pagebreak=1#p145