ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑)

หน้าที่ ๓๒๗.

วิรวึสุ. สกฺโก ตํ สุตฺวา "กสฺส สทฺโท ตาตา"ติ มาตลึ ปุจฺฉิ. รถสทฺทํ เต เทว
สุตฺวา สุปณฺณา ปลายิตุํ อสกฺโกนฺตา วิรวนฺตีติ. ตํ สุตฺวา กรุณาสมาปชฺชิตทหโย ๑-
อภาสิ. อีสามุเขนาติ รถสฺส อีสามุเขน. ยถา กุลาวเก อีสามุขํ น สญฺจุณฺเณติ,
เอวํ อิมินา อีสามุเขน เต ปริวชฺชย. โส หิ รโถ ปุญฺญปจฺจยนิพฺพตฺโต
จกฺกวาฬปพฺพเตปิ สิเนรุมฺหิปิ สมฺมุขีภูเต นิพฺพิชฺฌิตฺวาว ๒- คจฺฉติ น สชฺชติ,
อากาเส คมนวเสเนว ๓- คจฺฉติ. สเจ เตน สิมฺพลิวเนน คโต ภเวยฺย, ยถา
มหาสกเฏ กทลิวนมชฺเฌน วา เอรณฺฑวนมชฺเฌน วา คจฺฉนฺเต สพฺพํ วนํ
วิภคฺคํ นิมฺมถิตํ โหติ, เอวํ ตํปิ สิมฺพลิวนํ ภเวยฺย. ฉฏฺฐํ.
                        ๗. นทุพฺภิยสุตฺตวณฺณนา
     [๒๕๓] สตฺตเม อุปสงฺกมีติ "อยํ สกฺโก `โยปิ เม อสฺส สุปจฺจตฺถิโก,
ตสฺสปาหํ น ทุพฺเภยฺยนฺ'ติ จินฺเตติ, มยา ตสฺส ปจฺจตฺถิกตโร นาม นตฺถิ,
วีมํสิสฺสามิ ตาว นํ, กึ นุ โข มํ ปสฺสิตฺวา ทุพฺภติ, น ทุพฺภตี"ติ จินฺเตตฺวา
อุปสงฺกมิ. ติฏฺฐ เวปจิตฺติ คหิโตสีติ เวปจิตฺติ เอตฺเถว ๔- ติฏฺฐ, คหิโต ตฺวํ
มยาติ วทติ. สห วจเนน จสฺส ๕- โส กณฺฐปญฺจเมหิ พนฺธเนหิ พทฺโธว
อโหสิ. สปสฺสุ จ เมติ มยิ อทุพฺภตฺถาย ๖- สปถํ กโรหีติ วทติ. ยํ มุสา
ภณโต ปาปนฺติ อิมสฺมึ กปฺเป ปฐมกปฺปิเกสุ เจติยรญฺโญ ปาปํ สนฺธายาห.
อริยูปวาทิโนติ โกกาลิกสฺส วิย ปาปํ. มิตฺตทฺทุโน จ ยํ ปาปนฺติ มหากปิชาตเก
มหาสตฺเต ทุฏฺฐจิตฺตสฺส ปาปํ. อกตญฺญุโนติ เทวทตฺตสทิสสฺส อกตญฺญุโน ปาปํ.
อิมานิ กิร อิมสฺมึ กปฺเป จตฺตาริ มหากปฺปานิ. ๗- สตฺตมํ.
                     ๘. เวโรจนอสุรินฺทสุตฺตวณฺณนา
     [๒๕๔] อฏฺฐเม อฏฺฐํสูติ ทฺวารปาลรูปกานิ วิย ฐิตา. นิปฺปทาติ ๘-
นิปฺผตฺติ, ยาว อตฺโถ นิปฺปชฺชติ, ตาว วายเมเถวาติ วทติ. ทุติยคาถา สกฺกสฺส.
@เชิงอรรถ:  สี., อิ. กรุณาสมปฺปิตหทโย, ฉ.ม. กรุณาสมาวชฺชิตหทโย
@ ฉ.ม., อิ. วินิวิชฺฌิตฺวาว   ฉ.ม., อิ. อากาสคตสทิเสเนว   สี. เอตฺโตว
@ ฉ.ม. สห วจเนเนวสฺส   สี. อทุพฺภนตาย, ม. อทฺรุพฺภตฺตาย, อิ. อทพฺภตฺตาย
@ ฉ.ม. มหาปาปานิ, อิ. มหาปาปานีติ      ฉ.ม., อิ. นิปฺผทาติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๓๒๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=327&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=8438&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=8438&modeTY=2&pagebreak=1#p327


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๒๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]