อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๒๘๐.

สตฺโต กิลิสฺสติ, อตฺตนา กเตน ปน ปาปกมฺเมเนว กิลิสฺสตีติ ทสฺเสติ. วาตมิโค ยถาติ ยถา วเน วาตมิโค วาเตริตานํ ปณฺณาทีนํ สทฺเทน ปริตสติ, ^๑- เอวํ โส ^๒- สทฺทปริตฺตาสี โหตีติ อตฺโถ. นาสฺส สมฺปชฺชเต วตนฺติ ตสฺส ลหุจิตฺตสฺส วตฺตํ น สมฺปชฺชติ. เถโร ปน ขีณาสวตฺตา สมฺปนฺนวตฺโตติ เวทิตพฺโพ. อฏฺฐมํ. ๙. วชฺชีปุตฺตสุตฺตวณฺณนา [๒๒๙] นวเม วชฺชีปุตฺตโกติ วชฺชีรฏฺเฐ ราชปุตฺโต ฉตฺตํ ปหาย ปพฺพชิโต. สพฺพรตฺติจาโรติ กตฺติกนกฺขตฺตํ โฆเสตฺวา สกลนครํ ธชปฏากาทีหิ ปฏิสณฺเฑตฺวา ปวตฺติโต สพฺพรตฺติจาโร. อิทํ หิ นกฺขตฺตํ ยาว จาตุมฺมหาราชิเกหิ เอกาพทฺธํ โหติ. ตูริยตาฬิตวาทิตนิคฺโฆสสทฺทนฺติ เภริอาทิตูริยานํ ตาฬิตานํ วีณาทีนญฺจ วาทิตานํ วีณาทีนญฺจ วาทิตานํ นิคฺโฆสสทฺทํ. อภาสีติ เวสาลิยํ กิร สตฺต ราชสหสฺสานิ สตฺตสตานิ สตฺต จ ราชาโน, ตตฺตกาว เตสํ อุปราชเสนาปติอาทโย, เตสุ อลงฺกตปฏิยตฺเตสุ นกฺขตฺตกีฬนตฺถาย วีถึ โอติณฺเณสุ สฏฺฐีหตฺเถ มหาจงฺกเม จงฺกมมาโน นภมชฺเฌ ฐิตํ จนฺทํ ทิสฺวา จงฺกมโกฏิยํ ผลกํ นิสฺสาย ฐิโต อภาสิ. อปวิทฺธํว วนสฺมึ ทารุกนฺติ วตฺถเวฐนาลงฺการวิรหิตตฺตา วเน ฉฑฺฑิตทารุกํ วิย ชาตํ. ปาปิโยติ ลามกตโร อเมฺหหิ อญฺโญ โกจิ อตฺถิ. ปิหยนฺตีติ เถโร อารญฺญิโก ปํสุกูลิโก ปิณฺฑปาติโก สปทานจาริโก อปฺปิจฺโฉ สนฺตุฏฺโฐติ พหู ตุยฺหํ ปตฺถยนฺตีติ อตฺโถ. สคฺคคามินนฺติ สคฺคํ คจฺฉนฺตานํ คตานํปิ. นวมํ. ๑๐. สชฺฌายสุตฺตวณฺณนา [๒๓๐] ทสเม ยํ สุทนฺติ นิปาตมตฺตํ. สชฺฌายพหุโลติ นิสฺสรณปริยตฺติวเสน สชฺฌายนโต พหุตรํ กาลํ สชฺฌายนฺโต. โส กิร อาจริยสฺส ทิวาฏฺฐานํ สมฺมชฺชิตฺวา อาจริยํ อุทิกฺขนฺโต ติฏฺฐติ. อถ นํ อาคจฺฉนฺตํ ทิสฺวาว ปจฺจุคฺคนฺตฺวา ปตฺตจีวรํ ปฏิคฺคเหตฺวา ปญฺญตฺตาสเน นิสินฺนสฺส ตาลวณฺฏวาตํ ทตฺวา ปานียํ อาปุจฺฉิตฺวา ปาเท โธวิตฺวา เตลํ มกฺเขตฺวา วนฺทิตฺวา ฐิโต @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. ปริตสฺสติ ^๒ ฉ.ม. โย

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๒๘๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=280&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=7236&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=7236&modeTY=2&pagebreak=1#p280