อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๑)
หน้าที่ ๒๗๐.

หตฺเถ ฐปยึสุ. สตฺถา ธาตุปริสฺสาวนํ คเหตฺวา ปฐวิยา หตฺถํ ปสาเรสิ, มหาปฐวึ
ภินฺทิตฺวา รชตพุพฺพุฬสทิสํ เจติยํ นิกฺขมิ. สตฺถา สหตฺเถน เจติเย ธาตุโย
นิเธสิ. อชฺชาปิ กิร ตํ เจติยํ ธรติเยวาติ. นวมํ.
                      ๑๐. โมคฺคลฺลานสุตฺตวณฺณนา
     [๒๑๘] ทสเม สมนฺเนสตีติ ปริเยสติ ปจฺจเวกฺขติ. นคสฺสาติ ปพฺพตสฺส.
มุนินฺติ พุทฺธมุนึ. ทุกฺขสฺส ปารคุนฺติ ทุกฺขปารคตํ. สมนฺเนสนฺติ สมนฺเนสนฺโต.
เอวํ สพฺพงฺคสมฺปนฺนนฺติ เอวํ สพฺพคุณสมฺปนฺนํ. อเนกาการสมฺปนฺนนฺติ อเนเกหิ
คุเณหิ สมนฺนาคตํ. ทสมํ.
                        ๑๑. คคฺคราสุตฺตวณฺณนา
     [๒๑๙] เอกาทสเม ตฺยาสฺสุทนฺติ เต อสฺสุทํ. อสฺสุทนฺติ นิปาตมตฺตํ.
วณฺเณนาติ สรีรวณฺเณน. ยสสาติ ๑- ปริวาเรน. วิคตมโลว ๒- ภาณุมาติ วิคตมโล
อาทิจฺโจ วิย. เอกาทสมํ.
                        ๑๒. วงฺคีสสุตฺตวณฺณนา
     [๒๒๐] ทฺวาทสเม อายสฺมาติ ปิยวจนํ. วงฺคีโสติ ตสฺส เถรสฺส นามํ.
โส กิร ปุพฺเพ ปทุมุตฺตรกาเล ปฏิภาณสมฺปนฺนสาวกํ ทิสฺวา ทานํ ทตฺวา ปตฺถนํ
กตฺวา กปฺปสตสหสฺสํ ปารมิโย ปูเรตฺวา อมฺหากํ ภควโต กาเล สกลชมฺพูทีเป
วาทกามตาย ชมฺพูสาขํ ปริกฺขิปิตฺวา ๓- เอเกน ปริพฺพาชเกน สทฺธึ วาทํ กตฺวา
วาเท ชยปราชยานุภาเวน เตเนว ปริพฺพาชเกน สทฺธึ สํวาสํ กปฺเปตฺวา วสมานาย
เอกิสฺสา ปริพฺพาชิกาย กุจฺฉิมฺหิ นิพฺพตฺโต วยํ อาคมฺม ๔- มาติโต ปญฺจวาทสตํ,
ปิติโต ปญฺจาติ ๔- วาทสหสฺสํ อุคฺคณฺหิตฺวา วิจรติ. เอกํ จ วิชฺชํ ชานาติ, ยํ
วิชฺชํ ปริชปฺปิตฺวา มตานํ สีสํ องฺคุลิยา ปหริตฺวา "อสุกฏฺฐาเน นิพฺพตฺโต"ติ
ชานาติ. โส อนุปุพฺเพน คามนิคมาทีสุ วิจรนฺโต ปญฺจหิ มาณวสเตหิ สทฺธึ
สาวตฺถึ อนุปฺปตฺโต นครทฺวาเร สาลายํ นิสีทิ. ๕-
@เชิงอรรถ: ๑ ก. ยเสนาติ      ๒ ก. วีตมโลว...           ๓ ฉ.ม. ปริหริตฺวา
@๔-๔ ฉ.ม. มาติโต ปญฺจวาทสตานิ, ปิติโต ปญฺจวาทสตานีติ       ๕ ฉ.ม. นิสีทติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๒๗๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=270&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=6991&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=6991&modeTY=2&pagebreak=1#p270