ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑)

หน้าที่ ๑๙๗.

นาม. สตฺตนฺนํ เสกฺขานํ ๑- ตสาติ วตฺตุํ น สกฺกา, ถาวรา น โหนฺติ,
ภชปยมานา ๒- ปน ถาวรปกฺขเมว ภชนฺติ. โส  ตฺยาหุตินฺติ โส เต อาหุตึ.
       วิเสนิภูโตติ กิเลสเสนาย วิเสโน ชาโต. อเนโชติ นิตฺตโณฺห. สุสีโลติ
ขีณาสวสีเลน สุสีโล. สุวิมุตฺตจิตฺโตติ ผลวิมุตฺติยา สุฏฺฐุ วิมุตฺตจิตฺโต.
โอฆติณฺณนฺติ จตฺตาโร โอเฆ ติณฺณํ. เอตฺตเกน กถามคฺเคน พฺรหฺมา เถรสฺส
วณฺณํ กเถนฺโต อายตเน พฺรหฺมณึ นิยฺโยเชสิ. อวสานคาถา ปน สงฺคีติกาเรหิ
ฐปิตา. ปติฏฺฐเปสิ ทกฺขิณนฺติ จตุปจฺจยทกฺขิณํ ปติฏฺฐเปสิ. สุขมายติกนฺติ
สุขายติกํ อายตึ สุขวิปากํ, สุขาวหนฺติ อตฺโถ. ตติยํ.
                      ๔. พกพฺรหฺมสุตฺตวณฺณนา *-
       [๑๗๕] จตุตฺเถ ปาปกํ ทิฏฺฐิคตนฺติ ลามกา ๓- สสฺสตทิฏฺฐิ. อิทํ นิจฺจนฺติ.
อิทํ สโหกาเสน ๔- พฺรหฺมฏฺฐานํ อนิจฺจํ "นิจฺจนฺ"ติ วทติ. ธุวนฺติอาทีนิ ๕-
ตสฺเสว เววจนานิ. ตตฺถ ธุวนฺติ ถิรํ. สสฺสตนฺติ สทา วิชฺชมานํ. เกวลนฺติ
อขณฺฑํ เกวลํ. ๖- อจวนธมฺมนฺติ อจวนสภาวํ. อิทํ หิ น ชายตีติอาทีสุ อิมสฺมึ
ฐาเน โกจิ ชายนโก วา ชียนโก วา มียนโก วา จวนโก วา อุปปชฺชนโก
วา นตฺถิตํ สนฺธาย วทติ. อิโต จ ปนญฺญนฺติ อิโต สโหกาสา ๗- พฺรหฺมฏฺฐานา
อุตฺตรึ อญฺญํ นิสฺสรณํ นาม นตฺถีติ. เอวํปิสฺส ๘- ถามคตา สสฺสตทิฏฺฐิ อุปฺปนฺนา
โหติ. เอวํ วาที จ ปน โส อุปริ ติสฺโส ฌานภูมิโย จตฺตาโร มคฺเค
จตฺตาริ ผลานิ นิพฺพานนฺติ สพฺพํ ปฏิพาหติ. กทา ปน สา ทิฏฺฐิ อุปฺปนฺนาติ?
ปฐมชฺฌานภูมิยํ นิพฺพตฺตกาเล. ทุติยชฺฌานภูมิยนฺติ เอเก.
       ตตฺรายํ อนุปุพฺพีกถา:- เหฏฺฐุปปตฺติโก กิเรส  พฺรหฺมา อนุปฺปนฺเน
พุทฺธุปฺปาเท อิสิปพฺพชฺชํ ปพฺพชิตฺวา กสิณปริกมฺมํ กตฺวา สมาปตฺติโย
นิพฺพตฺเตตฺวา อปริหีนชฺฌาโน กาลํ กตฺวา จตุตฺถชฺฌานภูมิยํ เวหปฺผเล พฺรหฺมโลเก
ปญฺจกปฺปสติกํ อายุํ คเหตฺวา นิพฺพตฺติ. ตตฺถ ยาวตายุกํ ฐตฺวา เหฏฺฐุปปตฺติกํ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. สตฺต ปน เสขา      ฉ.ม. ภชมานา      ฉ.ม., อิ. ลามิกา
@ ฉ.ม., อิ.สห กาเยน       ฉ.ม. ธุวาทีนิ, อิ. ธุวาทีติ   ฉ.ม., อิ. สกลํ
@ ฉ.ม. สหกายา, อิ. ปโนกาสา     ฉ.ม., อิ. เอวมสฺส   * ปาลิ. พกสุตฺต (มหาจุฬ)



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๑๙๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=197&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=5117&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=5117&modeTY=2&pagebreak=1#p197


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๙๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]