อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๑๓๗.

เอตฺถ ปญฺหํ ^๑- ปุจฺฉนฺติ:- "ยทา มหาปุริโส ปวิยํ ปติฏฺหิตฺวา อุตฺตราภิมุโข คนฺตฺวา อาสภํ วาจํ ภาสติ, ตทา กึ ปวิยา คโต, อุทาหุ อากาเสน. ทิสฺสมาโน คโต, อุทาหุ อทิสฺสมาโน. อเจลโก คโต, อุทาหุ อลงฺกตปฺปฏิยตฺโต. ทหโร หุตฺวา คโต, อุทาหุ มหลฺลโก. ปจฺฉาปิ กึ ตาทิโสว อโหสิ, อุทาหุ ปน พาลทารโก"ติ. อยํ ปน ปโญฺห เหฏฺาโลหปาสาเท สํฆสนฺนิปาเต ติปิฏกจูฬาภยตฺเถเรน วิสฺสชฺชิโต. เถโร กิเรตฺถ นิยติปุพฺเพกตกมฺมอิสฺสรนิมฺมานวาทวเสน ตนฺตํ พหุลํ วตฺวา อวสาเน เอวํ พฺยากาสิ "มหาปุริโส ปวิยํ คโต, มหาชนสฺส ปน อากาเส คจฺฉนฺโต วิย อโหสิ. ทิสฺสมาโน คโต, มหาชนสฺส ปน อทิสฺสมาโน วิย อโหสิ. อเจลโก คโต, มหาชนสฺส ปน อลงฺกตปฺปฏิยตฺโตว อุปฏฺาสิ. ทหโรว คโต, มหาชนสฺส ปน โสฬสวสฺสุทฺเทสิโก วิย อโหสิ. ปจฺฉา ปน พาลทารโกว อโหสิ, น ตาทิโส"ติ. เอวํ วุตฺเต ปริสา จสฺส "พุทฺเธน วิย หุตฺวา โภ เถเรน ปโญฺห กถิโต"ติ อตฺตมนา อโหสิ. โลกนฺตริกวาโร วุตฺตนโย เอว. วิทิตาติ ปากฏา หุตฺวา. ยถา หิ สาวกา นฺหานมุขโธวนขาทนปิวนาทิกาเล อโนกาสคเต อตีตสงฺขาเร นิปฺปเทเส สมฺมสิตุํ น สกฺโกนฺติ, โอกาสปตฺเตเยว สมฺมสนฺติ, น เอวํ พุทฺธา. พุทฺธา หิ สตฺตทิวสพฺภนฺตเร ปวตฺติตสงฺขาเร ^๒- อาทิโต ปฏฺาย สมฺมสิตฺวา ติลกฺขณํ อาโรเปตฺวาว วิสฺสชฺเชนฺติ, เตสํ อวิปสฺสิตธมฺโม ^๓- นาม นตฺถิ, ตสฺมา "วิทิตา"ติ อาห. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺกถาย อจฺฉริยพฺภุตธมฺมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. -------------- @เชิงอรรถ: ^๑ สี. ปเญฺห ^๒ ฉ.ม. ววตฺถิตสงฺขาเร ^๓ ม. อวิสยิตธมฺโม

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๑๓๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=137&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=3491&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=3491&pagebreak=1#p137