บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๑) หน้าที่ ๖๐๗.
ปาราชิกํ นตฺถิ ฯ กสฺมา ฯ นิโรธสมาปตฺติยา เนว โลกิยตฺตา น โลกุตฺตรตฺตาติ ฯ สเจ ปนสฺส เอวํ โหติ นิโรธํ นาม อนาคามี วา ขีณาสโว วา สมาปชฺชติ เตสํ มํ อญฺญตโรติ ชานิสฺสนฺตีติ พฺยากโรติ โส จ นํ ตถา ชานาติ ปาราชิกนฺติ มหาปจฺจรีสงฺเขปฏฺฐกถาสุ วุตฺตํ ฯ ตํ วีมํสิตฺวา คเหตพฺพํ ฯ อตีเต ภเว กสฺสปสมฺมาสมฺพุทฺธกาเล โสตาปนฺโนมฺหีติ วทโตปิ ปาราชิกํ นตฺถิ อตีตกฺขนฺธานํ หิ ปรามฏฺฐตฺตา สีสํ น โอตรตีติ ฯ สงฺเขปฏฺฐกถายํ ปน อตีเต อฏฺฐสมาปตฺติลาภิมฺหีติ วทโต ปาราชิกํ นตฺถิ กุปฺปธมฺมตฺตา อิธ ปน อตฺถิ อกุปฺปธมฺมตฺตาติ เกจิ วทนฺตีติ วุตฺตํ ฯ ตมฺปิ ตตฺเถว อตีตตฺตภาวํ สนฺธาย กเถนฺตสฺส ปาราชิกํ น โหติ ปจฺจุปฺปนฺนตฺตภาวํ สนฺธาย กเถนฺตสฺเสว โหตีติ ปฏิกฺขิตฺตํ ฯ {๒๐๐} เอวํ ฌานาทีนิ ทส มาติกาปทานิ วิตฺถาเรตฺวา อิทานิ อุตฺตริมนุสฺสธมฺมํ อุลฺลปนฺโต ยํ สมฺปชานมุสาวาทํ ภณติ ตสฺส องฺคํ ทสฺเสตฺวา ตสฺเสว วิตฺถารสฺส วเสน จกฺกเปยฺยาลํ พนฺธนฺโต อุลฺลปนาการญฺจ อาปตฺติเภทญฺจ ทสฺเสตุํ ตีหากาเรหีติอาทิมาห ฯ ตตฺถ สุทฺธิกวาโร วตฺตุกามวาโร ปจฺจยปฏิสํยุตฺตวาโรติ ตโย มหาวารา ฯ เตสุ สุทฺธิกวาเร ปฐมํ ฌานํ อาทึ กตฺวา ยาว โมหา จิตฺตํ วินีวรณตาปทํ ๑- ตาว เอกเมกสฺมึ ๒- ปเท สมาปชฺชึ สมาปชฺชามิ สมาปนฺโน ลาภิมฺหิ วสิมฺหิ สจฺฉิกตํ @เชิงอรรถ: ๑. เอตฺถ อิติสทฺโท อิจฺฉิตพโพ ฯ ๒. เอเกกสฺมึ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๖๐๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=1&page=607&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=1&A=12742&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=1&A=12742&modeTY=2&pagebreak=1#p607
จบการแสดงผล หน้าที่ ๖๐๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]