บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๑) หน้าที่ ๓๑๑.
ภิกฺขูหิ เอกโต กตฺตพฺพตฺตา เอกกมฺมํ นาม ฯ ตถา ปญฺจวิโธปิ ปาฏิโมกฺขุทฺเทโส เอกโต อุทฺทิสิตพฺพตฺตา เอกุทฺเทโส นาม ฯ ปญฺญตฺตํ ปน สิกฺขาปทํ สพฺเพหิปิ ลชฺชิปุคฺคเลหิ สมํ สิกฺขิตพฺพภาวโต สมสิกฺขาตา นาม ฯ เอตฺถ ยสฺมา สพฺเพปิ ลชฺชิโน เอเตสุ กมฺมาทีสุ สห วสนฺติ น เอโกปิ ตโต พหิทฺธา สนฺทิสฺสติ ตสฺมา ตานิ สพฺพานิปิ คเหตฺวา เอโส สํวาโส นามาติ อาห ฯ โส จ วุตฺตปฺปกาโร สํวาโส เตน ปุคฺคเลน สทฺธึ นตฺถิ เตน การเณน ปาราชิโก ปุคฺคโล อสํวาโสติ วุจฺจตีติ ฯ {๕๖} เอวํ อุทฺทิฏฺฐสิกฺขาปทํ ปทานุกฺกเมน วิภชิตฺวา อิทานิ ยนฺตํ ปฏิเสเวยฺยาติ เอตฺถ เยนากาเรน ปฏิเสเวยฺยาติ วุจฺจติ ตสฺสาการสฺส ทสฺสนตฺถํ ปฏิเสวติ นามาติ อิทํ มาติกาปทํ ฐเปตฺวา นิมิตฺเตน นิมิตฺตํ องฺคชาเตน องฺคชาตนฺติ วุตฺตํ ฯ ตตฺถ ยสฺมา น เกวลํ อิตฺถิยาเอว นิมิตฺตํ ปาราชิกวตฺถุ น จ มนุสฺสิตฺถิยาเอว สุวณฺณรชตาทิมยานญฺจ อิตฺถีนมฺปิ นิมิตฺตํ วตฺถุเอว น โหติ ตสฺมา ยํยํ วตฺถุ โหติ ตํตํ ทสฺเสตุํ ติสฺโส อิตฺถิโยติอาทินา นเยน เยสํ นิมิตฺตานิ วตฺถูนิ โหนฺติ เต สตฺเต วตฺวา มนุสฺสิตฺถิยา ตโย มคฺเคติอาทินา นเยน ตีณิ วตฺถูนิ อาห ฯ ตตฺถ ติสฺโส อิตฺถิโย อุภโตพฺยญฺชนกา ตโย ปณฺฑกา ตโย ปุริสาติ ปาราชิกวตฺถูนํ นิมิตฺตานํ นิสฺสยา ทฺวาทส สตฺตา โหนฺติ ฯ เตสุ อิตฺถีปุริสา ปากฏา เอว ฯ ปณฺฑกอุภโตพฺยญฺชนกเภโท ปพฺพชฺชาขนฺธกวณฺณนายํ ปากโฏ ภวิสฺสติ ฯ มนุสฺสิตฺถิยา ตโย มคฺเคเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๓๑๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=1&page=311&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=1&A=6542&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=1&A=6542&modeTY=2&pagebreak=1#p311
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๑๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]