พระไตรปิฏก เล่มที่ ๒๗  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๙
ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑

๔. กุณฑกกุจฉิสินธวชาดก
รู้ว่าเขาดีก็ต้องเลี้ยงให้สมดี
             [๓๖๑] 	ท่านเคยบริโภคหญ้าที่เป็นเดน เคยบริโภครำและข้าวตังมาแล้วจนเติบโต
                          นี่เคยเป็นอาหารของท่านมาแล้ว  เพราะเหตุไร บัดนี้ ท่านจึงไม่บริโภค
                          เล่า?
             [๓๖๒] 	ข้าแต่ท่านพราหมณ์ ในที่ใด ชนทั้งหลายไม่รู้จักสัตว์ โดยชาติ หรือโดย
                          วินัย  ในที่นั้น รำ และข้าวตังมีเป็นอันมาก.
             [๓๖๓] 	ก็ท่านรู้จักข้าพเจ้าดีแล้วว่า ม้าตัวนี้ เป็นม้าอุดมเช่นไร ข้าพเจ้ารู้สึกตน
                          อยู่ เพราะอาศัยท่านผู้รู้ จึงไม่บริโภครำของท่าน.
จบ กุณฑกกุจฉิสินธวชาดกที่ ๔.

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ บรรทัดที่ ๒๐๒๒-๒๐๓๑ หน้าที่  ๙๙.
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=27&A=2022&Z=2031&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/sutta_item.php?item=361&book=27
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=254
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=361
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_read.php?B=27&A=2010
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_read.php?B=27&A=2010
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_27