ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลีอักษรไทย อิติ.อ. (ปรมตฺถที.)

ทีปปฺปสาทกมหามหินฺทตฺเถรสฺส ปน อนุปพฺพชิตานํ คณนปริจฺเฉโท นตฺถิ, ยาวชฺชทิวสา
ลงฺกาทีเป สตฺถริ ปสาเทน ปพฺพชนฺตา มหามหินฺทตฺเถรสฺเสว อนุปพฺพชนฺติ นาม.
      อิทานิ เยน การเณน เตสํ อริยานํ ทสฺสนาทิ พหูปการนฺติ วุตฺตํ,
ตํ เทสฺเสตุํ "ตถารูเป"ติอาทิมาห. ตตฺถ ตถารูเปติ ตาทิเส สีลาทิคุณสมฺปนฺเน
อริเย. ยสฺมา ทสฺสนสวนานุสฺสรณานิ อุปสงฺกมนปยิรุปาสนฏฺฐานานิ, ตสฺมา
ตานิ อนามสิตฺวา อุปสงฺกมนปยิรุปาสนานิเยว ทสฺเสตุํ "เสวโต ภชโต
ปยิรุปาสโต"ติ วุตฺตํ. ทสฺสนสวนานุสฺสรณโต หิ อริเยสุ อุปฺปนฺนสทฺโท เต
อุปสงฺกมิตฺวา ปยิรุปาสิตฺวา ปญฺหํ ปุจฺฉิตฺวา ลทฺธสวนานุตฺตริโย อปริปูเร
สีลาทิคุเณ ปริปูเรสฺสตีติ. ตถา หิ วุตฺตํ "สทฺธาชาโต อุปสงฺกมติ, อุปสงฺกมนฺโต
ปยิรุปาสตี"ติอาทิ. ๑-
      ตตฺถ เสวโตติ วตฺตปฏิวตฺตกรณวเสน กาเลน กาลํ อุปสงฺกมโต.
ภชโตติ สมฺปิยายนภตฺติวเสน ภชโต. ปยิรุปาสโตติ ปญฺหปุจฺฉเนน
ปฏิปตฺติอนุกรเณน จ ปยิรุปาสโตติ ติณฺณํ ปทานํ อตฺถวิภาโค ทีเปตพฺโพ.
วิมุตฺติญาณทสฺสนสฺส ปาริปูริ เอกูนวีสติมสฺส ปจฺจเวกฺขณญาณสฺส อุปฺปตฺติยา
เวทิตพฺพา.
      เอวรูปา จ เต ภิกฺขเว ภิกฺขูติอาทีสุ เย ยถาวุตฺตคุณสมนฺนาคเมน
เอวรูปา เอทิสา ภินฺนสพฺพกิเลสา ภิกฺขู, เต ทิฏฺฐธมฺมิกาทิหิเตสุ สตฺตานํ
นิโยชนวเสน อนุสาสนโต สตฺถาโรติปิ วุจฺจนฺติ, ชาติกนฺตาราทินิตฺถรณโต
สตฺถวาหาติปิ, ราคาทิรณานํ ชหนโต ชหาปนโต จ รณญฺชหาติปิ, อวิชฺชาตมสฺส
วิโนทนโต วิโนทาปนโต จ ตโมนุทาติปิ, สปรสนฺตาเนสุ ปญฺญาอาโลก-
ปญฺญาโอภาสปญฺญาปชฺโชตานํ กรเณน นิพฺพตฺตเนน อาโลกาทิกราติปิ, ตถา
@เชิงอรรถ:  ม.ม. ๑๓/๑๘๓/๑๕๘
ญาณุกฺกาญาณปฺปภาธมฺมุกฺกาธมฺมปฺปภานํ ธารเณน กรเณน จ อุกฺกาธาราติปิ,
ปภงฺกราติปิ, อารกตฺตา กิเลเสหิ, อนเย อนิริยนโต, อเย จ อิริยนโต, เนสํ
ตถาภาวเหตุภาวโต สเทวเกน โลเกน อรณียโต อริยาติปิ, ปญฺญาจกฺขุธมฺมจกฺขูนํ
สาติสยปฏิลาเภน จกฺขุมนฺโตติปิ วุจฺจนฺติ.
      คาถาสุ ปาโมชฺชกรณฏฺฐานนฺติ นิรามิสปฺปโมทสฺส นิพฺพตฺตกํ ฐานํ
การณํ. เอตนฺติ อิทานิ วตฺตพฺพนิทสฺสนํ สนฺธาย วทติ. วิชานตนฺติ
สงฺกิเลสโวทาเน ยาถาวโต ชานนฺตานํ. ภาวิตตฺตานนฺติ ภาวิตสภาวานํ,
กายภาวนาทีหิ ภาวิตสนฺตานานนฺติ อตฺโถ. ธมฺมชีวินนฺติ มิจฺฉาชีวํ ปหาย
ธมฺเมน ญาเยน ชีวิกกปฺปนโต, ธมฺเมน วา ญาเยน อตฺตภาวสฺส ปวตฺตนโต, ๑-
สมาปตฺติพหุลตาย วา อคฺคผลธมฺเมน ชีวนโต ธมฺมชีวินํ. อยเมตฺถ ๒-
สงฺเขปตฺโถ:- ยทิทํ ภาวิตตฺตานํ ปรินิฏฺฐิตสมาธิปญฺญาภาวนานํ ตโต เอว
ธมฺมชีวินํ อริยานํ ทสฺสนํ, เอตํ อวิปฺปฏิสารนิมิตฺตานํ สีลาทีนํ
ปาริปูริเหตุภาวโต วิชานตํ สปฺปญฺญชาติกานํ เอกนฺเตเนว ปีติปาโมชฺชการณนฺติ.
      อิทานิ ตํ ตสฺส การณภาวํ ทสฺเสตุํ "เต โชตยนฺตี"ติ โอสานคาถาทฺวยมาห.
ตตฺถ เตติ เต ภาวิตตฺตา ธมฺมชีวิโน อริยา. โชตยนฺตีติ ปกาสยนฺติ.
ภาสยนฺตีติ สทฺธมฺโมภาเสน โลกํ ปภาสยนฺติ, ธมฺมํ เทเสนฺตีติ อตฺโถ. เยสนฺติ
เยสํ อริยานํ. สาสนนฺติ โอวาทํ. สมฺมทญฺญายาติ ปุพฺพภาคญาเณหิ สมฺมเทว
ชานิตฺวา. เสสํ วุตฺตนยเมว.
                       ปญฺจมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         --------------
@เชิงอรรถ:  ก. วหนโต      ฉ.ม. อยํ เหตฺถ


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้า ๓๗๖-๓๗๗. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=8332&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=27&A=8332&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=284              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=25&A=6610              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=25&A=6454              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=25&A=6454              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_25

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]