ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลีอักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

หน้าที่ ๓๕๗.

ตตฺถ อากงฺเขยฺย เจติ ยทิ อิจฺเฉยฺย. ปิโย จสฺสนฺติ ปิยจกฺขูหิ สมฺปสฺสิตพฺโพ, สิเนหุปฺปตฺติยา อุปฏฺฐานภูโต ๑- ภเวยฺยํ. มนาโปติ เตสํ มนวฑฺฒโก, ๒- เตสํ วา มเนน ปตฺตพฺโพ, เมตฺตจิตฺเตน ผริตพฺโพติ อตฺโถ. ครูติ เตสํ ครุฏฺฐานีโย ปาสาณจฺฉตฺตสทิโส. ภาวนีโยติ "อทฺธายมายสฺมา ชานํ ชานาติ ปสฺสํ ปสฺสตี"ติ เอวํ สมฺภาวนีโย. สีเลเสฺววสฺส ปริปูริการีติ จตุปาริสุทฺธิสีเลสุเยว ปริปูริการี อสฺส, อนูเนน ปริปูเรน ๓- อากาเรน สมนฺนาคโต ภเวยฺยาติ วุตฺตํ โหติ. อชฺฌตฺตํ เจโตสมถมนุยุตฺโตติ อตฺตโน จิตฺตสมเถ ยุตฺโต. อนิรากตชฺฌาโนติ พหิ อนีหฏชฺฌาโน, อวินาสิตชฺฌาโน วา. วิปสฺสนายาติ สตฺตวิธาย อนุปสฺสนาย. พฺรูเหตา สุญฺญาคารานนฺติ วฑฺเฒตา สุญฺญาคารานํ. เอตฺถ จ สมถวิปสฺสนาวเสน กมฺมฏฺฐานํ คเหตฺวา รตฺตินฺทิวํ สุญฺญาคารํ ปวิสิตฺวา นิสีทมาโน ภิกฺขุ "พฺรูเหตา สุญฺญาคารานนฺ"ติ เวทิตพฺโพ. อยเมตฺถ สงฺเขโป, วิตฺถาโร ปน อิจฺฉนฺเตน มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย ๔- อากงฺเขยฺยสุตฺตวณฺณนายํ โอโลเกตพฺโพ. ลาภีติ เอตฺถ น ภควา ลาภนิมิตฺตํ สีลาทีสุ ปริปูรณํ กเถติ. ภควา หิ "ฆาเสสนํ ฉินฺนกโถ, น วาจํ ปยุตํ ภเณ"ติ ๕- เอวํ สาวเก โอวทติ. โส กถํ ลาภนิมิตฺตํ สีลาทิปริปูรณํ กเถสฺสติ. ๖- ปุคฺคลชฺฌาสยวเสน ปเนตํ วุตฺตํ. เยสญฺหิ เอวํ อชฺฌาสโย ภเวยฺย "สเจ มยํ จตูหิ ปจฺจเยหิ น กิลเมยฺยาม, สีลานิ ปริปูเรตุํ สกฺกุเณยฺยามา"ติ, เตสํ อชฺฌาสยวเสเนวมาห. อปิจ สรสานิสํโส ๗- เอส สีลสฺส ยทิทํ จตฺตาโร ปจฺจยา นาม. ตถา หิ ปณฺฑิตมนุสฺสา โกฏฺฐาทีสุ ฐปิตํ นีหริตฺวา อตฺตนาปิ อปริภุญฺชิตฺวา สีลวนฺตานํ เทนฺติ สีลสฺส สรสานิสํสทสฺสนตฺถเมตํ วุตฺตํ. ตติยวาเร เยสาหนฺติ เยสํ อหํ. เตสนฺเต การาติ เตสํ เทวานํ วา มนุสฺสานํ วา เต มยิ กตา ปจฺจยทานการา. มหปฺผลา โหนฺตุ มหานิสํสาติ โลกิยสุเขน @เชิงอรรถ: ฉ.ม. ปทฏฺฐานภูโต ฉ.ม. มนวฑฺฒนโก @ ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ ป.สู ๑/๖๔/๑๖๖ @ ขุ.สุ. ๒๕/๗๑๗/๔๗๔ นาลกสุตฺต ฉ.ม. กเถยฺย สี.,ม. ทสานิสํโส

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๕๘.

ผลภูเตน มหปฺผลา, โลกุตฺตเรน มหานิสํสา. อุภยํ วา เอตํ เอกตฺถเมว. สีลาทิคุณ- ยุตฺตสฺส หิ กฏจฺฉุภิกฺขาปิ ปญฺจรตนมตฺตาย ภูมิยา ปณฺณสาลาปิ กตฺวา ทินฺนา อเนกานิ กปฺปสหสฺสานิ ทุคฺคติวินิปาตโต รกฺขติ, ปริโยสาเน จ อมตาย ธาตุยา นิพฺพานสฺส ปจฺจโย โหติ. "ขีโรทนํ อหมทาสินฺ"ติอาทีนิ ๑- เจตฺถ วตฺถูนิ. สกลเมว วา เปตวตฺถุ วิมานวตฺถุ จ สาธกํ. จตุตฺถวาเร เปตาติ มจฺจุภวํ ๒- คตา. ญาตีติ สสฺสุสสุรปกฺขิกา. สาโลหิตาติ เอกโลหิตพทฺธา ปิตามหาทโย. ๓- กาลกตาติ มตา. เตสนฺตนฺติ เตสํ ตํ มยิ ปสนฺน- จิตฺตํ, ตํ วา ปสนฺเนน จิตฺเตน อนุสฺสรณํ. ยสฺส หิ ภิกฺขุโน กาลกโต ปิตา วา มาตา วา "อมฺหากํ ญาตกตฺเถโร สีลวา กลฺยาณธมฺโม"ติ ปสนฺนจิตฺโต หุตฺวา ตํ ภิกฺขุํ อนุสฺสรติ, ตสฺส โส จิตฺตปฺปสาโทปิ ตํ อนุสฺสรณมตฺตํปิ มหปฺผลํ มหานิสํสเมว โหติ. อรติรติสโหติ เนกฺขมฺมปฏิปตฺติยํ ๔- อรติยา กามคุเณสุ รติยา จ สโห อภิภวิตา อชฺโฌตฺถริตา. ภยเภรวสโหติ เอตฺถ ภยํ จิตฺตุตฺราโสปิ อารมฺมณํปิ, เภรวํ อารมฺมณเมว.

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้า ๓๕๗-๓๕๘. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=8029&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=8029&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=24&i=71              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=24&A=3117              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=24&A=2939              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=24&A=2939              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_24

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]