ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลีอักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๔)

หน้าที่ ๙๐.

๖. อิสิคิลิสุตฺตวณฺณนา [๑๓๓] เอวมฺเม สุตนฺติ อิสิคิลิสุตฺตํ. ตตฺถ อญฺญาว สมญฺญา อโหสีติ อิสิคิลิสฺส อิสิคิลีติ สมญฺญาย อุปฺปนฺนกาเล เวภาโร น เวภาโรติ ปญฺญายิตฺถ, อญฺญาเยวสฺส สมญฺญา อโหสิ. อญฺญา ปญฺญตฺตีติ อิทํ ปุริมปทสฺเสว เววจนํ. เสเสสุปิ เอเสว นโย. ตทา กิร ภควา สายณฺหสมเย สมาปตฺติโต วุฏฺฐาย คนฺธกุฏิโต นิกฺขมิตฺวา ยสฺมึ ฐาเน นิสินฺนานํ ปญฺจ ปพฺพตา ปญฺญายนฺติ, ตตฺถ ภิกฺขุสํฆปริวุโต นิสีทิตฺวา อิเม ปญฺจ ปพฺพเต ปฏิปาฏิยา อาจิกฺขิ. ตตฺถ น ภควโต ปพฺพเตหิ อตฺโถ อตฺถิ, อิติ อิเมสุ ปน ปพฺพเตสุ ปฏิปาฏิยา กถิยมาเนสุ อิสิคิลิสฺส อิสิคิลิภาโว กเถตพฺโพ โหติ, ตสฺมึ กถิยมาเน ปทุมวติยา ปุตฺตานํ ปญฺจสตานํ ปจฺเจกพุทฺธานํ นามานิ เจว ปทุมาติยา จ ปตฺถนา กเถตพฺพา ภวิสฺสตีติ ภควา อิมํ ปญฺจปพฺพตปฏิปาฏึ ๑- อาจิกฺขิ. ปวิสนฺตา ทิสฺสนฺติ ปวิฏฺฐา น ทิสฺสนฺตีติ ยถาผาสุกฏฺฐาเน ปิณฺฑาย จริตฺวา กตภตฺตกิจฺจา อาคนฺตฺวา เจติยคพฺเภ ยมกมหาทฺวารํ วิวรนฺตา วิย ตํ ปพฺพตํ เทฺวธา กตฺวา อนฺโต ปวิสิตฺวา รตฺติฏฺฐานทิวาฏฺฐานานิ มาเปตฺวา ตตฺถ วสึสุ, ตสฺมา เอวมาห. อิเม อิสีติ อิเม ปจฺเจกพุทฺธา อิสี. กทา ปน เต ตตฺถ วสึสุ? อตีเต กิร อนุปฺปนฺเน ตถาคเต พาราณสึ อุปนิสฺสาย เอกสฺมึ คามเก เอกา กุลธีตา เขตฺตํ รกฺขมานา เอกสฺส ปจฺเจกพุทฺธสฺส ปญฺจหิ ลาชสเตหิ ๒- สทฺธึ เอกํ ปทุมปุปฺผํ ทตฺวา ปญฺจ ปุตฺตสตานิ ปตฺเถสิ, ตสฺมึเยว จ ขเณ ปญฺจสตา มิคลุทฺทกา มธุรมํสํ ทตฺวา "เอติสฺสา ปุตฺตา ภเวยฺยามา"ติ ปตฺถยึสุ. สา ยาวตายุกํ ฐตฺวา เทวโลเก นิพฺพตฺตา, ตโต จุตา ชาตสฺสเร ปทุมคพฺเภ นิพฺพตฺติ. ตเมโก ตาปโส ทิสฺวา ปฏิชคฺคิ. ตสฺสา วิจรนฺติยาว ปาทุทฺธาเร ปาทุทฺธาเร ภูมิโต ๓- ปทุมานิ อุฏฺฐหนฺติ. เอโก วนจรโก ทิสฺวา พาราณสิรญฺโญ @เชิงอรรถ: สี.,ก. ปพฺพตปฏิปาฏึ ฉ.ม. ลาขาสเตหิ สี. ปทุทฺธาเร ปทุทฺธารภูมิโต

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๙๑.

อาโรเจสิ, ราชา นํ อาหราเปตฺวา ๑- อคฺคมเหสึ อกาสิ, ตสฺสา คพฺโภ สณฺฐาสิ, มหาปทุมกุมาโร มาตุกุจฺฉิยํ วสิ. เสสา คพฺภมลํ นิสฺสาย นิพฺพตฺตา. วยปฺปตฺตา อุยฺยาเน ปทุมสฺสเร กีฬนฺตา เอเกกสฺมึ ปทุเม นิสีทิตฺวา ขยวยํ ปฏฺฐเปตฺวา ปจฺเจกโพธิญาณํ นิพฺพตฺตยึสุ. อยํ เตสํ พฺยากรณคาถา อโหสิ:- "สโรรุหํ ปทุมปลาสปตฺตชํ สุปุปฺผิตํ ภมรคณานุจิณฺณํ อนิจฺจตายุปคตํ วิทิตฺวา เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป"ติ. ตสฺมึ กาเล เต ตตฺถ วสึสุ, ตทา จสฺส ปพฺพตสฺส อิสิคิลีติ สมญฺญา อุทปาทิ. [๑๓๕] เย สตฺตสาราติ อริฏฺโฐ อุปริฏฺโฐ ตคฺครสิขี ยสสฺสี สุทสฺสโน ปิยทสฺสี คนฺธาโร ปิณฺโฑโล อุปาสโก จ นีโต ตโถ สุตวา ภาวิตตฺโตติ เตรสนฺนํ ปจฺเจกพุทฺธานํ นามานิ วตฺวา อิทานิ เตสญฺจ อญฺเญสญฺจ คาถาพนฺเธน นามานิ อาจิกฺขนฺโต เย สตฺตสาราติอาทิมาห. ตตฺถ สตฺตสาราติ สตฺตานํ สารภูตา. อนีฆาติ นิทฺทุกฺขา. นิราสาติ นิตฺตณฺหา. เทฺว ชาลิโนติ จูฬชาลิ มหาชาลีติ เทฺว ชาลินามกา. สนฺตจิตฺโตติ อิทมฺปิ เอกสฺส นามเมว. ปสฺสิ ชหิ อุปธีทุกฺขมูลนฺติ เอตฺถ ปสฺสิ นาม โส ปจฺเจกพุทฺโธ, ทุกฺขสฺส ปน มูลํ อุปธึ ชหีติ อยมสฺส ถุติ. อปราชิโตติปิ เอกสฺส นามเมว. สตฺถา ปวตฺตา สรภงฺโค โลมหํโส อุจฺจงฺคมาโยติ อิเม ปญฺจ ชนา. อสิโต อนาสโว มโนมโยติ อิเมปิ ตโย ชนา. มานจฺฉิโท จ พนฺธุมาติ พนฺธุมา นาม เอโก, มานสฺส ปน ฉินฺนตฺตา มานจฺฉิโทติ วุตฺโต. ตทาธิมุตฺโตติปิ นามเมว. @เชิงอรรถ: สี., ก. อาเนตฺวา

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๙๒.

เกตุมฺพราโค จ มาตงฺโค อริโยติ อิเม ตโย ชนา. อถจฺจุโตติ อถ อจฺจุโต. อจฺจุตคามพฺยามโกติ ๑- อิเม เทฺว ชนา. เขมาภิรโต จ โสรโตติ อิเม เทฺวเยว. สโยฺห อโนมนิกฺกโมติ สโยฺห นาม โส พุทฺโธ, อโนมวีริยตฺตา ปน อโนมนิกฺกโมติ วุตฺโต. อานนฺโท นนฺโท อุปนนฺโท ทฺวาทสาติ จตฺตาโร อานนฺทา, จตฺตาโร นนฺทา จตฺตาโร อุปนนฺทาติ เอวํ ทฺวาทส. ภารทฺวาโช อนฺติมเทหธารีติ ภารทฺวาโช นาม โส พุทฺโธ, อนฺติมเทหธารีติ ถุติ. ตณฺหจฺฉิโทติ สิขริสฺสายํ ๒- ถุติ. วีตราโคติ มงฺคลสฺส ถุติ. อุสภจฺฉิทา ชาลินึ ทุกฺขมูลนฺติ อุสโภ นาม โส พุทฺโธ ทุกฺขมูลภูตชาลินึ อจฺฉิทาติ อตฺโถ. สนฺตํ ปทํ อชฺฌคมูปนีโตติ อุปนีโต นาม โส พุทฺโธ สนฺตํ ปทํ อชฺฌคมา. วีตราโคติปิ เอกสฺส นามเมว. สุวิมุตฺตจิตฺโตติ อยํ กณฺหสฺส ถุติ. เอเต จ อญฺเญ จาติ เอเต ปาฬิยํ อาคตา จ ปาฬิยํ อนาคตา อญฺเญ จ เอเตสํ เอกนามกาเยว. อิเมสุ หิ ปญฺจสุ ปจฺเจกพุทฺธสเตสุ เทฺวปิ ตโยปิ ทสปิ ทฺวาทสปิ อานนฺทาทโย วิย เอกนามกา อเหสุํ. อิติ ปาฬิยํ อาคตนาเมเหว สพฺเพสํ นามานิ วุตฺตานิ โหนฺตีติ อิโต ปรํ วิสุํ วิสุํ อวตฺวา "เอเต จ อญฺเญ จา"ติ อาห. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย อิสิคิลิสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. -------------

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้า ๙๐-๙๒. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=2296&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=10&A=2296&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=14&i=247              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=14&A=3647              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=14&A=3483              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=14&A=3483              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๔ http://84000.org/tipitaka/read/?index_14

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]