พระไตรปิฏกเล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๔๘๖ ฉบับมหาจุฬาฯ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๓. กุณฑลเกสีวรรค]

๖. โสณาเถริยาปทาน

[๒๓๑] ครั้งนั้น โดยที่หม่อมฉันไม่ต้องการ สามีหม่อมฉันพร้อมด้วยบุตรทั้ง ๑๐ คน พากันไปบวชในศาสนาของพระพุทธเจ้าผู้เป็นเทพยิ่งกว่าเทพ [๒๓๒] ในกาลนั้น หม่อมฉันอยู่แต่ผู้เดียวคิดว่า ‘พอละด้วยชีวิตของเรา ผู้พลัดพรากจากสามีและบุตร เป็นคนแก่ น่าสงสาร [๒๓๓] แม้เราก็จักไปยังอารามที่สามีเราไปถึง’ ครั้นคิดอย่างนี้แล้วจึงบวชเป็นบรรพชิต [๒๓๔] ครั้งนั้น พวกภิกษุณีปล่อยหม่อมฉันไว้ในสำนักแต่เพียงผู้เดียว สั่งหม่อมฉันว่า ‘เธอจงต้มน้ำไว้’ แล้วก็พากันจากไป [๒๓๕] ขณะนั้น หม่อมฉันนำน้ำมาแล้ว ใส่ลงไปในหม้อ ตั้งบนก้อนเส้าแล้วนั่ง จากนั้นก็ตั้งจิตให้เป็นสมาธิ [๒๓๖] ได้พิจารณาเห็นขันธ์โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และเป็นอนัตตา ทำอาสวะทั้งปวงให้สิ้นไปแล้ว ก็ได้บรรลุอรหัตตผล [๒๓๗] เมื่อภิกษุณีกลับมาได้ถามถึงน้ำร้อน หม่อมฉันอธิษฐานเตโชธาตุให้น้ำร้อนเร็วพลัน [๒๓๘] ภิกษุณีเหล่านั้นพากันอัศจรรย์ใจ ไปกราบทูลพระชินเจ้าผู้ประเสริฐให้ทรงทราบเรื่องนั้น พระผู้เป็นนาถะทรงสดับเรื่องนั้นแล้วทรงชื่นชม ได้ตรัสคาถานี้ว่า [๒๓๙] ‘แท้จริง บุคคลผู้ปรารภความเพียรอย่างหนัก มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ก็ประเสริฐกว่าคนเกียจคร้าน และละทิ้งความเพียรมีชีวิตอยู่ตั้ง ๑๐๐ ปี’ [๒๔๐] พระมหาวีรเจ้า หม่อมฉันให้ทรงพอพระทัยแล้ว เพราะการปฏิบัติดี พระมหามุนีพระองค์นั้น ตรัสสรรเสริญหม่อมฉันว่าเป็นผู้เลิศกว่าบรรดาภิกษุณีทั้งหลาย ผู้ปรารภความเพียร {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๓ หน้า : ๔๘๖}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๔๘๖. https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=33&page=486&pages=1&edition=mcu ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=33&A=13626 https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=33&A=13626#p486 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 33 :- https://84000.org/tipitaka/read/?index_33 https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu33 https://84000.org/tipitaka/english/?index_33