พระไตรปิฏกเล่มที่ ๓๐ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๒ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส
หน้าที่ ๒๙-๓๐.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส [ปารายนวรรค]
                                                                 ๒. มาณวปัญหา ๑๒. ภัทราวุธมาณวปัญหา
	[๑๒๔] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า)
	          เธอจงทำกิเลสที่ปรารภสังขารในส่วนเบื้องต้นให้เหือดแห้งไป
	          เครื่องกังวลที่ปรารภสังขารในส่วนภายหลังอย่าได้มีแก่เธอ
	          ถ้าเธอจักไม่ถือสังขารในส่วนท่ามกลางไว้
	          ก็จักเป็นผู้เข้าไปสงบ เที่ยวไป (๔)
	[๑๒๕] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า)
	          พราหมณ์ อาสวะทั้งหลาย
	          อันเป็นเหตุให้ถึงอำนาจแห่งมัจจุ ไม่มีแก่บุคคลนั้น
	          ผู้คลายความติดใจในนามรูป โดยประการทั้งปวง (๕)
ชตุกัณณิมาณวปัญหาที่ ๑๑ จบ
๑๒. ภัทราวุธมาณวปัญหา๑-
ว่าด้วยปัญหาของภัทราวุธมาณพ
	[๑๒๖] (ท่านภัทราวุธทูลถาม ดังนี้)
	          ข้าพระองค์ขอทูลอาราธนาพระองค์
	          ผู้ทรงละห้วงน้ำคืออาลัยได้ ตัดตัณหาได้
	          ไม่มีตัณหาเหตุให้หวั่นไหว
	          ทรงละความเพลิดเพลินได้ ข้ามห้วงกิเลสได้
	          หลุดพ้นแล้ว ละการกำหนด มีพระปัญญาดี
	          ชนทั้งหลายครั้นได้ฟังพระดำรัสของพระองค์ผู้นาคะแล้ว
	          จึงจักกลับไปจากที่นี้ (๑)
	[๑๒๗] (ท่านภัทราวุธทูลถามว่า)
	          ข้าแต่พระวีระ ชนต่างๆ จากชนบททั้งหลาย
	          มาชุมนุมกัน(ในที่นี้) หวังเป็นอย่างยิ่ง(ที่จะได้ฟัง)
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูคำอธิบายในหน้า ๒๕๗-๒๖๗
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๐ หน้า : ๒๙}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส [ปารายนวรรค]
                                                                 ๒. มาณวปัญหา ๑๓. อุทยมาณวปัญหา
	          พระดำรัสของพระองค์ ขอพระองค์โปรดพยากรณ์(ปัญหา)
	          แก่ชนเหล่านั้นให้แจ่มแจ้งด้วยเถิด
	          เพราะว่าธรรมนี้พระองค์ทรงทราบชัดแล้ว (๒)
	[๑๒๘] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ภัทราวุธ)
	          นรชนควรทำลายเครื่องยึดมั่นทั้งปวง
	          ทั้งชั้นสูง ชั้นต่ำและชั้นกลาง
	          เพราะสัตว์ทั้งหลายเข้าไปยึดถือขันธ์ใดๆ ในโลก
	          มารย่อมติดตามสัตว์เพราะสิ่งที่ยึดถือนั้นนั่นแล (๓)
	[๑๒๙] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า)
	          เพราะฉะนั้น ภิกษุเมื่อรู้ชัดเพ่งพิจารณาหมู่สัตว์นี้
	          ผู้ติดอยู่ในบ่วงแห่งมัจจุราชว่า เป็นผู้ข้องอยู่ในเครื่องยึดมั่น
	          ควรเป็นผู้มีสติ ไม่พึงเข้าไปยึดถือเครื่องกังวลในโลกทั้งปวง (๔)
ภัทราวุธมาณวปัญหาที่ ๑๒ จบ
๑๓. อุทยมาณวปัญหา๑-
ว่าด้วยปัญหาของอุทัยมาณพ
	[๑๓๐] (ท่านอุทัยทูลถาม ดังนี้)
	          ข้าพระองค์มีปัญหาที่จะทูลถาม
	          จึงมาเฝ้าพระองค์ผู้ทรงมีฌาน ปราศจากธุลี
	          ประทับนั่งอยู่ ผู้ทรงทำกิจสำเร็จแล้ว
	          ไม่มีอาสวะ ทรงถึงฝั่งแห่งธรรมทั้งปวง
	          ขอพระองค์โปรดตรัสบอกอัญญาวิโมกข์
	          อันเป็นเครื่องทำลายอวิชชาด้วยเถิด (๑)
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูคำอธิบายในหน้า ๒๖๘-๒๘๒
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๐ หน้า : ๓๐}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๒๙-๓๐.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=30&page=29&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=30&A=806
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=30&A=806#p29
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 30 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_30
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu30
https://84000.org/tipitaka/english/?index_30