พระไตรปิฏกเล่มที่ ๓๐ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๒ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส
หน้าที่ ๑๔-๑๕.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส [ปารายนวรรค]
                                                                 ๒. มาณวปัญหา ๓. ปุณณกมาณวปัญหา
๓. ปุณณกมาณวปัญหา๑-
ว่าด้วยปัญหาของปุณณกมาณพ
	[๖๘] (ท่านปุณณกะทูลถาม ดังนี้)
	        ข้าพระองค์มีปัญหาจะทูลถาม จึงมาเฝ้าพระองค์
	        ผู้ไม่มีตัณหาเหตุให้หวั่นไหว ผู้มีปกติเห็นมูล
	        ฤๅษี มนุชะ กษัตริย์ และพราหมณ์จำนวนมากในโลกนี้
	        อาศัยอะไร จึงพากันบูชายัญแก่เทวดาทั้งหลาย
	        ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น
	        ขอพระองค์โปรดตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด (๑)
	[๖๙] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ปุณณกะ)
	        ฤๅษี มนุชะ กษัตริย์ พราหมณ์บางพวกเหล่านี้
	        จำนวนมากในโลกนี้ พากันบูชายัญแก่เทวดาทั้งหลาย
	        ปุณณกะ ชนเหล่านั้นหวังความเป็นอย่างนี้
	        อาศัยชราจึงพากันบูชายัญ (๒)
	[๗๐] (ท่านปุณณกะทูลถาม ดังนี้)
	        ฤๅษี มนุชะ กษัตริย์ พราหมณ์บางพวกเหล่านี้
	        จำนวนมากในโลกนี้ พากันบูชายัญแก่เทวดาทั้งหลาย
	        ข้าแต่พระผู้มีพระภาคผู้นิรทุกข์
	        ชนเหล่านั้นเป็นผู้ไม่ประมาทในการบูชายัญ
	        ได้ข้ามชาติและชราได้บ้างไหม
	        ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น
	        ขอพระองค์โปรดตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด (๓)
	[๗๑] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ปุณณกะ)
	        ชนเหล่านั้นหวัง ชื่นชม มุ่งหวัง จึงพากันบูชายัญ
	        เพราะอาศัยลาภ จึงมุ่งหวังกาม
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูคำอธิบายในหน้า ๘๓-๑๐๙
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๐ หน้า : ๑๔}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส [ปารายนวรรค]
                                                                 ๒. มาณวปัญหา ๔. เมตตคูมาณวปัญหา
	        เราขอกล่าวว่า ชนเหล่านั้นผู้ประกอบการบูชายัญ
	        เป็นผู้กำหนัดยินดีในภพ ข้ามชาติและชราไปไม่ได้ (๔)
	[๗๒] (ท่านปุณณกะทูลถาม ดังนี้)
	        ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์
	        ถ้าชนเหล่านั้นผู้ประกอบการบูชายัญ
	        ข้ามชาติและชราไปไม่ได้ด้วยยัญทั้งหลาย
	        ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์ เมื่อเป็นเช่นนี้
	        ใครเล่าในเทวโลกและมนุษยโลก ข้ามชาติและชราได้
	        ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น
	        ขอพระองค์โปรดตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด (๕)
	[๗๓] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ปุณณกะ)
	        เรากล่าวว่า บุคคลใดไม่มีความหวั่นไหวในโลกไหนๆ
	        เพราะทราบชัดฝั่งนี้และฝั่งโน้นในโลก
	        บุคคลนั้นเป็นผู้สงบ ปราศจากควัน ไม่มีทุกข์
	        ไม่มีความหวัง ชื่อว่าข้ามชาติและชราได้แล้ว (๖)
ปุณณกมาณวปัญหาที่ ๓ จบ
๔. เมตตคูมาณวปัญหา๑-
ว่าด้วยปัญหาของเมตตคูมาณพ
	[๗๔] (ท่านเมตตคูทูลถาม ดังนี้)
	        ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น
	        ขอพระองค์โปรดตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด
	        ข้าพระองค์ย่อมสำคัญพระองค์ว่า ทรงเป็นผู้จบเวท
	        ทรงอบรมพระองค์แล้ว ทุกข์หลายรูปแบบอะไรก็ตามในโลก
	        ทุกข์เหล่านี้เกิดมาจากที่ไหนหนอ (๑)
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูคำอธิบายในหน้า ๑๑๐-๑๕๔
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๐ หน้า : ๑๕}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๑๔-๑๕.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=30&page=14&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=30&A=363
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=30&A=363#p14
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 30 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_30
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu30
https://84000.org/tipitaka/english/?index_30