พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๙ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๑ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย มหานิทเทส
หน้าที่ ๑๑๕-๑๑๖.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย มหานิทเทส [อัฎฐกวรรค]
                                                                 ๔. สุทธัฏฐกสุตตนิทเทส
ด้วยปัญญา อันกว้างขวาง แผ่ไป เสมอด้วยแผ่นดินนั้น รวมความว่า เป็นผู้มีปัญญา
กว้างขวางดุจภูริ(แผ่นดิน) ย่อมไม่ดำเนินไปลุ่มๆ ดอนๆ ด้วยเหตุนั้น พระผู้มี-
พระภาคจึงตรัสว่า
		สัตว์เกิดสมาทานวัตรทั้งหลายเอง
		ข้องอยู่ในสัญญา ย่อมดำเนินไปลุ่มๆ ดอนๆ
		ส่วนผู้มีความรู้ รู้ธรรมด้วยเวททั้งหลายแล้ว
		เป็นผู้มีปัญญากว้างขวางดุจภูริ(แผ่นดิน)
		ย่อมไม่ดำเนินไปลุ่มๆ ดอนๆ
	[๒๘] (พระผู้มีพระภาคตรัสว่า)
		ผู้มีปัญญานั้น เป็นผู้กำจัดเสนาในธรรมทั้งปวง
		คือ รูปที่เห็น เสียงที่ได้ยิน หรืออารมณ์ที่รับรู้อย่างใดอย่างหนึ่ง
		ใครๆ ในโลกนี้จะพึงกำหนดผู้มีปัญญานั้น
		ผู้เห็น ผู้ประพฤติเปิดเผย ด้วยเหตุอะไรเล่า
ว่าด้วยเสนามาร
	คำว่า ผู้มีปัญญานั้น เป็นผู้กำจัดเสนาในธรรมทั้งปวง คือรูปที่เห็น เสียง
ที่ได้ยิน หรืออารมณ์ที่รับรู้อย่างใดอย่างหนึ่ง อธิบายว่า เสนามาร ตรัสเรียกว่า
เสนา กายทุจริต ชื่อว่าเสนามาร วจีทุจริต ชื่อว่าเสนามาร มโนทุจริต ชื่อว่า
เสนามาร ราคะ ชื่อว่าเสนามาร โทสะ ชื่อว่าเสนามาร โมหะ ชื่อว่าเสนามาร
โกธะ ... อุปนาหะ ... อกุสลาภิสังขารทุกประเภท ชื่อว่าเสนามาร สมจริงดังที่พระผู้มี-
พระภาคตรัสไว้ว่า
			กิเลสกามเราเรียกว่าเสนากองที่ ๑ ของท่าน
		ความไม่ยินดีเราเรียกว่าเสนากองที่ ๒ ของท่าน
		ความหิวกระหายเราเรียกว่าเสนากองที่ ๓ ของท่าน
		ตัณหาเราเรียกว่าเสนากองที่ ๔ ของท่าน
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๙ หน้า : ๑๑๕}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย มหานิทเทส [อัฎฐกวรรค]
                                                                 ๔. สุทธัฏฐกสุตตนิทเทส
			ถีนมิทธะเราเรียกว่าเสนากองที่ ๕ ของท่าน
		ความกลัวเราเรียกว่าเสนากองที่ ๖ ของท่าน
		วิจิกิจฉาเราเรียกว่าเสนากองที่ ๗ ของท่าน
		มักขะและถัมภะเราเรียกว่าเสนากองที่ ๘ ของท่าน
			ลาภ ความสรรเสริญ สักการะและยศที่ได้มาผิดๆ
		เราเรียกว่าเสนากองที่ ๙ ของท่าน
		การยกตนและข่มผู้อื่นเราเรียกว่าเสนากองที่ ๑๐ ของท่าน
			มารเอ๋ย เสนาของท่านนี้ มีปกติประหารผู้มีธรรมดำ
		คนขลาดเอาชนะเสนานั้นไม่ได้
		แต่คนกล้า ครั้นชนะได้แล้วย่อมได้ความสุข๑-
	เมื่อใด เสนามารทั้งหมดและกิเลสที่สร้างเสนาฝ่ายตรงข้ามทั้งปวง ถูกผู้มี
ปัญญาพิชิต และทำให้ปราชัย ถูกทำลาย กำจัด ทำให้ไม่สู้หน้าแล้วด้วยอริยมรรค ๔
เมื่อนั้น ผู้มีปัญญานั้นตรัสเรียกว่า เป็นผู้กำจัดเสนา คือ เป็นผู้กำจัดเสนาในรูป
ที่เห็น กำจัดเสนาในเสียงที่ได้ยิน กำจัดเสนาในอารมณ์ที่รับรู้ และกำจัดเสนาใน
ธรรมารมณ์ที่รู้แจ้งแล้ว รวมความว่า ผู้มีปัญญานั้น เป็นผู้กำจัดเสนาในธรรมทั้งปวง
คือรูปที่เห็น เสียงที่ได้ยิน หรืออารมณ์ที่รับรู้อย่างใดอย่างหนึ่ง
	คำว่า ผู้มีปัญญานั้น ผู้เห็น ผู้ประพฤติเปิดเผย อธิบายว่า ผู้มีปัญญานั้น
ผู้เห็นธรรมหมดจด เห็นธรรมสะอาด เห็นธรรมบริสุทธิ์ เห็นธรรมผ่องแผ้ว เห็น
ธรรมผ่องใส อีกนัยหนึ่ง ความเห็นหมดจด ความเห็นสะอาด ความเห็นบริสุทธิ์
ความเห็นผ่องแผ้ว ความเห็นผ่องใส
	คำว่า เปิดเผย อธิบายว่า เครื่องปิดบังคือตัณหา เครื่องปิดบังคือทิฏฐิ เครื่อง
ปิดบังคือกิเลส เครื่องปิดบังคือทุจริต เครื่องปิดบังคืออวิชชา เครื่องปิดบังเหล่านั้น
ถูกเปิดเผยแล้ว คือ รื้อออกแล้ว เพิกขึ้นแล้ว เพิกถอนแล้ว ละได้แล้ว ตัดขาดได้แล้ว
ทำให้สงบได้แล้ว ระงับได้แล้ว ทำให้เกิดขึ้นไม่ได้อีก เผาด้วยไฟคือญาณแล้ว
@เชิงอรรถ :
@๑ ขุ.สุ. ๒๕/๔๓๙-๔๔๒/๔๑๖
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๙ หน้า : ๑๑๖}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๑๑๕-๑๑๖.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=29&page=115&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=29&A=3449
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=29&A=3449#p115
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 29 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_29
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu29
https://84000.org/tipitaka/english/?index_29