ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
พระไตรปิฎก
 หน้า
 แสดง
หน้า
พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ [ฉบับมหาจุฬาฯ] ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา

หน้าที่ ๓๒๖.


                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา [๑. เอกกนิบาต]

                                                                 ๗. สัตตวรรค ๔. วิมลโกณฑัญญเถรคาถา

๒. วัชชีปุตตกเถรคาถา
ภาษิตของพระวัชชีบุตรเถระ
ทราบว่า ท่านพระวัชชีบุตรเถระได้กล่าวคาถาไว้ดังนี้ว่า [๖๒] เราอยู่ในป่าแต่ผู้เดียว เหมือนกับท่อนไม้ที่เขาทิ้งไว้ในป่า คนหมู่มากปรารถนาจะเป็นเช่นอย่างเรา เหมือนสัตว์นรกพากันปรารถนาผู้ไปสวรรค์
๓. ปักขเถรคาถา
ภาษิตของพระปักขเถระ
ทราบว่า ท่านพระปักขเถระได้กล่าวคาถาไว้ดังนี้ว่า [๖๓] ชิ้นเนื้อพลัดหลุดจากปากเหยี่ยว เหยี่ยวติดใจในชิ้นเนื้อนั้นก็หวนกลับมาโฉบเอาอีก นิพพานที่น่ารื่นรมย์ซึ่งพระอริยเจ้ายินดีแล้วเป็นความสุขโดยส่วนเดียว มีความสุขซึ่งเกิดจากผลสมาบัติติดตามมา เป็นกิจที่เราทำเสร็จแล้ว
๔. วิมลโกณฑัญญเถรคาถา
ภาษิตของพระวิมลโกญญเถระ
ทราบว่า ท่านพระวิมลโกณฑัญญเถระได้กล่าวคาถาไว้ดังนี้ว่า [๖๔] ภิกษุผู้เกิดจากนางทุมะ๑- กับพระเจ้าปัณฑรเกตุ๒- ผู้ครองเศวตฉัตร ลดธง๓- เสียได้ ใช้ธงชัยนั้นแหละ๔- กำจัดมานะมีประการหลากหลาย เป็นดุจลดธงผืนใหญ่ลงเสียได้ @เชิงอรรถ : @ นางอัมพปาลี (ขุ.เถร.อ. ๑/๖๔/๒๒๗) @ พระเจ้าพิมพิสาร (ขุ.เถร.อ. ๑/๖๔/๒๒๗) @ มานะ (ขุ.เถร.อ. ๑/๖๔/๒๒๘) @ ปัญญานั้นแหละ (ขุ.เถร.อ. ๑/๖๔/๒๒๘) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๓๒๖}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๒๖. https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=26&page=326&pages=1&edition=mcu ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=26&A=9178 https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=26&A=9178#p326 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 26 :- https://84000.org/tipitaka/read/?index_26 https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu26 https://84000.org/tipitaka/english/?index_26



จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๒๖.

บันทึก ๑๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]