พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
หน้าที่ ๗๖๒-๗๖๓.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [๕. ปารายนวรรค]
                                                                 ๘. เหมกมาณวกปัญหา
	[๑๐๙๐] (นันทมาณพกราบทูลดังนี้)
	            ข้าพระองค์ชอบใจพระดำรัสนี้ของพระองค์
	            ผู้ทรงแสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่
	            ข้าแต่พระโคดม นิพพานที่ปราศจากอุปธิ พระองค์ตรัสไว้ดีแล้ว
	            นรชนเหล่าใดในโลกนี้ละรูปที่เห็น เสียงที่ได้ยิน
	            อารมณ์ที่ได้รับรู้ หรือศีลและวัตรได้ทั้งหมด
	            ทั้งละพิธีหลากหลายทั้งปวง
	            กำหนดรู้ตัณหาได้แล้ว เป็นผู้หมดอาสวะ
	            แม้ข้าพระองค์ก็กล่าวว่า นรชนเหล่านั้นชื่อว่า ข้ามห้วงกิเลสได้
นันทมาณวกปัญหาที่ ๗ จบ
๘. เหมกมาณวกปัญหา๑-
ว่าด้วยปัญหาของเหมกมาณพ
	[๑๐๙๑] (เหมกมาณพทูลถามดังนี้)
	            ก่อนแต่ศาสนาของพระโคดม
	            อาจารย์เจ้าลัทธิเหล่าใดเคยตอบแก่ข้าพระองค์ว่า
	            เหตุนี้ได้เป็นมาแล้วอย่างนี้ จักเป็นอย่างนี้
	            คำตอบทั้งหมด เป็นคำที่เชื่อสืบต่อกันมา
	            คำตอบทั้งหมดนั้น มีแต่จะทำให้ตรึกไปต่างๆ
	            ข้าพระองค์จึงไม่ยินดีในคำตอบนั้น
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูเทียบ ขุ.จู. (แปล) ๓๐/๑๐๙-๑๑๒/๒๕
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๗๖๒}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [๕. ปารายนวรรค]
                                                                 ๙. โตเทยยมาณวกปัญหา
	[๑๐๙๒] ข้าแต่พระมุนี บุคคลรู้ชัดธรรมใดแล้ว มีสติ เที่ยวไปอยู่
	            พึงข้ามตัณหาที่ชื่อว่า วิสัตติกา ในโลกได้
	            ขอพระองค์โปรดตรัสบอกธรรม(นั้น)ที่เป็นเครื่องกำจัดตัณหา
	            แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด
	[๑๐๙๓] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบดังนี้)
	            เหมกะ นิพพานบทอันไม่แปรผัน
	            เครื่องบรรเทาฉันทราคะ
	            ในปิยรูปทั้งหลายที่เห็น ที่ได้ยิน และที่ได้รับรู้ในโลกนี้
	[๑๐๙๔] ชนเหล่าใดมีสติ รู้นิพพานนั้นแล้ว
	            เห็นธรรม ดับกิเลสได้แล้ว
	            ชนเหล่านั้นเป็นผู้สงบทุกเมื่อ
	            เป็นผู้ข้ามตัณหาที่ชื่อว่า วิสัตติกา ในโลกได้แล้ว
เหมกมาณวกปัญหาที่ ๘ จบ
๙. โตเทยยมาณวกปัญหา๑-
ว่าด้วยปัญหาของโตเทยยมาณพ
	[๑๐๙๕] (โตเทยยมาณพทูลถามดังนี้)
	            กามทั้งหลายไม่อยู่ในบุคคลใด
	            ตัณหาไม่มีแก่บุคคลใด
	            และบุคคลใดข้ามพ้นจากความสงสัยได้แล้ว
	            วิโมกข์ของบุคคลนั้นเป็นเช่นไร
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูเทียบ ขุ.จู. (แปล) ๓๐/๑๑๓-๑๑๖/๒๖
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๗๖๓}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๗๖๒-๗๖๓.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=25&page=762&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=25&A=20623
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=25&A=20623#p762
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 25 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_25
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu25
https://84000.org/tipitaka/english/?index_25