พระไตรปิฏกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
หน้าที่ ๓๕-๓๖.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค [๑. เทวดาสังยุต]
                                                                 ๔. สตุลลปกายิกวรรค ๑. สัพภิสูตร
๔. สตุลลปกายิกวรรค
หมวดว่าด้วยพวกเทวดาสตุลลปกายิกา
๑. สัพภิสูตร
ว่าด้วยสัตบุรุษ
	[๓๑] ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้
	สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถ-
บิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้นเมื่อราตรีผ่านไป พวกเทวดาสตุลลปกายิกา๑-
จำนวนมากมีวรรณะงดงามยิ่งนัก เปล่งรัศมีให้สว่างทั่วพระเชตวัน เข้าไปเฝ้าพระผู้มี
พระภาคถึงที่ประทับ ถวายอภิวาทแล้วยืนอยู่ ณ ที่สมควร
	เทวดาองค์หนึ่งยืนอยู่ ณ ที่สมควรแล้ว ได้กล่าวคาถานี้ในสำนักของพระผู้มี
พระภาคว่า
		บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
		ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
		บุคคลรู้แจ้งสัทธรรม๒- ของพวกสัตบุรุษแล้ว
		ย่อมเป็นผู้ประเสริฐ ไม่เป็นผู้ตกต่ำ
	ลำดับนั้น เทวดาอีกองค์หนึ่งได้กล่าวคาถานี้ในสำนักของพระผู้มีพระภาคว่า
		บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
		ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
		บุคคลรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้วย่อมได้ปัญญา
		หาได้ปัญญาจากคนอันธพาลอื่นไม่
@เชิงอรรถ :
@๑ สตุลลปกายิกา หมายถึงผู้เทิดทูนธรรมของสัตบุรุษ (สํ.ส.อ. ๑/๓๑/๕๔)
@๒ สัทธรรม หมายถึงธรรมของสัตบุรุษ ได้แก่ ศีล ๕, ศีล ๑๐, สติปัฏฐาน ๔ เป็นต้น ในที่นี้หมายถึง
@ศีล ๕ (สํ.ส.อ. ๑/๓๑/๕๕)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๕ หน้า : ๓๕}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค [๑. เทวดาสังยุต]
                                                                 ๔. สตุลลปกายิกวรรค ๑. สัพภิสูตร
	ลำดับนั้น เทวดาอีกองค์หนึ่งได้กล่าวคาถานี้ในสำนักของพระผู้มีพระภาคว่า
		บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
		ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
		บุคคลรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว
		ย่อมไม่เศร้าโศกในท่ามกลางคนผู้เศร้าโศก
	ลำดับนั้น เทวดาอีกองค์หนึ่งได้กล่าวคาถานี้ในสำนักของพระผู้มีพระภาคว่า
		บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
		ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
		บุคคลรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว
		ย่อมรุ่งเรืองในท่ามกลางแห่งญาติ
	ลำดับนั้น เทวดาอีกองค์หนึ่งได้กล่าวคาถานี้ในสำนักของพระผู้มีพระภาคว่า
		บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
		ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
		สัตว์ทั้งหลายรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว ย่อมไปสู่สุคติ
	ลำดับนั้น เทวดาอีกองค์หนึ่งได้กล่าวคาถานี้ในสำนักของพระผู้มีพระภาคว่า
		บุคคลควรสมาคมกับพวกสัตบุรุษเท่านั้น
		ควรทำความสนิทสนมกับพวกสัตบุรุษ
		สัตว์ทั้งหลายรู้แจ้งสัทธรรมของพวกสัตบุรุษแล้ว
		ย่อมดำรงอยู่ได้ตลอดไป
	ลำดับนั้น เทวดาอีกองค์หนึ่งได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า “ข้าแต่พระ-
ผู้มีพระภาค คำของใครหนอเป็นสุภาษิต”
	พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “คำของพวกท่านทั้งหมดเป็นสุภาษิตโดยอ้อม แต่ขอ
พวกท่านจงฟังคำของเราบ้าง
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๕ หน้า : ๓๖}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๕-๓๖.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=15&page=35&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=15&A=867
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=15&A=867#p35
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 15 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_15
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu15
https://84000.org/tipitaka/english/?index_15