พระไตรปิฏกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
หน้าที่ ๒๗๔.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค [๗. พราหมณสังยุต]
                                                                 ๑. อรหันตวรรค ๘. อัคคิกสูตร
	อัคคิกภารทวาชพราหมณ์ได้เห็นพระผู้มีพระภาคประทับยืนบิณฑบาตอยู่
ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า
		บุคคลผู้เป็นพราหมณ์โดยกำเนิด
		จบไตรเพท๑- เป็นพหูสูต
		พราหมณ์ผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะนั้น
		จึงควรบริโภคข้าวปายาสนี้
	พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
		บุคคลถึงจะเป็นพราหมณ์โดยกำเนิด
		สาธยายมนตร์เป็นอันมาก แต่เป็นผู้เน่าและสกปรกภายใน
		เป็นผู้แวดล้อมไปด้วยความโกหก ไม่จัดว่าเป็นพราหมณ์
		มุนีผู้บรรลุอภิญญา คือรู้ปุพเพนิวาสญาณอย่างแจ่มแจ้ง
		เห็นสวรรค์และอบาย ทั้งบรรลุความสิ้นชาติ๒- แล้ว
		เพราะวิชชา ๓ เหล่านี้ จึงเป็นพราหมณ์ผู้จบไตรเพท
		มุนีผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะนั้น จึงควรบริโภคข้าวปายาสนี้
	อัคคิกภารทวาชพราหมณ์กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า “พระโคดมผู้เจริญ ขอเชิญ
บริโภคเถิด พระองค์เป็นพราหมณ์”
	พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
		การที่เรากล่าวคาถามิใช่เพื่ออาหาร
		พราหมณ์ นี้ไม่ใช่ธรรมเนียมของผู้เห็นธรรม
		พระพุทธเจ้าทั้งหลายไม่รับอาหารที่ได้มาเพราะการกล่าวคาถา
		พราหมณ์ เมื่อธรรมเนียมมีอยู่ จึงมีการประพฤติอย่างนี้
@เชิงอรรถ :
@๑ ไตรเพท ในที่นี้หมายถึงพระเวท ๓ คือ (๑) ฤคเวท (๒) ยชุรเวท (๓) สามเวท (สํ.ส.อ. ๑/๑๙๔/๒๑๙)
@๒ ความสิ้นชาติ หมายถึงพระอรหัต (สํ.ส.อ. ๑/๑๙๔/๒๑๙)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๕ หน้า : ๒๗๔}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๗๔.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=15&page=274&pages=1&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=15&A=7383
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=15&A=7383#p274
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 15 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_15
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu15
https://84000.org/tipitaka/english/?index_15