ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)
     [๓๗๗]   เตน  โข  ปน  สมเยน  ราชคเห  นาฬาคิริ  นาม หตฺถี
จณฺโฑ    โหติ    มนุสฺสฆาตโก    ฯ    อถโข   เทวทตฺโต   ราชคหํ
ปวิสิตฺวา    หตฺถิสาลํ    คนฺตฺวา   หตฺถิภณฺเฑ   เอตทโวจ   มยํ   โข
ภเณ   ราชญาตกา   นาม   ปฏิพลา   นีจฏฺฐานิยํ   อุจฺจฏฺฐาเน  ฐเปตุํ
ภตฺตํปิ   เวตนํปิ   วฑฺฒาเปตุํ   เตนหิ   ภเณ   ยทา   สมโณ  โคตโม
อิมํ   รจฺฉํ   ปฏิปนฺโน   โหติ   ตทา   อิมํ  นาฬาคิรึ  หตฺถึ  มุญฺจิตฺวา
อิมํ   รจฺฉํ   ปฏิปาเทถาติ   ฯ   เอวํ   ภนฺเตติ  โข  เต  หตฺถิภณฺฑา
เทวทตฺตสฺส ปจฺจสฺโสสุํ ฯ
     {๓๗๗.๑}   อถโข     ภควา     ปุพฺพณฺหสมยํ    นิวาเสตฺวา
ปตฺตจีวรมาทาย   สมฺพหุเลหิ   ภิกฺขูหิ   สทฺธึ   ราชคหํ  ๑-  ปาวิสิ  ฯ
อถโข   ภควา   ตํ   รจฺฉํ  ปฏิปชฺชิ  ฯ  อทฺทสํสุ  โข  เต  หตฺถิภณฺฑา
ภควนฺตํ   ตํ   รจฺฉํ   ปฏิปนฺนํ  ทิสฺวาน  นาฬาคิรึ  หตฺถึ  ๒-  มุญฺจิตฺวา
ตํ   รจฺฉํ   ปฏิปาเทสุํ   ฯ   อทฺทสา   โข   นาฬาคิริ  หตฺถี  ภควนฺตํ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ปิณฺฑาย ฯ  ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
ทูรโต   ว   อาคจฺฉนฺตํ  ทิสฺวาน  โสณฺฑํ  อุสฺสาเปตฺวา  ปหฏฺฐกณฺณวาโล
เยน ภควา เตน อภิธาวิ ฯ
     {๓๗๗.๒}   อทฺทสํสุ  โข  เต  ภิกฺขู  นาฬาคิรึ  หตฺถึ  ทูรโต  ว
อาคจฺฉนฺตํ    ทิสฺวาน   ภควนฺตํ   เอตทโวจุํ   อยํ   ภนฺเต   นาฬาคิริ
หตฺถี    จณฺโฑ   ผรุโส   ๑-   มนุสฺสฆาตโก   อิมํ   รจฺฉํ   ปฏิปนฺโน
ปฏิกฺกมตุ   ภนฺเต   ภควา   ปฏิกฺกมตุ   สุคโตติ  ฯ  อาคจฺฉถ  ภิกฺขเว
มา   ภายิตฺถ   อฏฺฐานเมตํ   ภิกฺขเว   อนวกาโส   โย   ปรุปกฺกเมน
ตถาคตํ   ชีวิตา   โวโรเปยฺย   น   ปรุปกฺกเมน   ภิกฺขเว   ตถาคตา
ปรินิพฺพายนฺตีติ ฯ
     {๓๗๗.๓}   ทุติยมฺปิ  โข  เต  ภิกฺขู  ฯเปฯ  ตติยมฺปิ โข เต ภิกฺขู
ภควนฺตํ   เอตทโวจุํ   อยํ   ภนฺเต   นาฬาคิริ   หตฺถี   จณฺโฑ  ผรุโส
มนุสฺสฆาตโก    อิมํ    รจฺฉํ    ปฏิปนฺโน   ปฏิกฺกมตุ   ภนฺเต   ภควา
ปฏิกฺกมตุ   สุคโตติ   ฯ   อาคจฺฉถ  ภิกฺขเว  มา  ภายิตฺถ  อฏฺฐานเมตํ
ภิกฺขเว   อนวกาโส   โย   ปรุปกฺกเมน   ตถาคตํ  ชีวิตา  โวโรเปยฺย
น ปรุปกฺกเมน ภิกฺขเว ตถาคตา ปรินิพฺพายนฺตีติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๘๗-๑๘๘. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=7&item=377&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=7&item=377&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=377&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=377&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=377              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_7

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :