ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๓ วินย. ภิกฺขุนีวิภงฺโค
                                 ปาจิตฺติยกณฺฑํ
     อิเม   โข   ปนยฺยาโย   ฉสฏฺฐิสตา  ปาจิตฺติยา  ธมฺมา  อุทฺเทสํ
อาคจฺฉนฺติ ฯ
                          ลสุณวคฺคสฺส ปฐมสิกฺขาปทํ
     [๑๔๗]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน  อญฺญตเรน
อุปาสเกน   ภิกฺขุนีสงฺโฆ   ลสุเณน   ปวาริโต   โหติ   ยาสํ   อยฺยานํ
ลสุเณน   อตฺโถ   อหํ   ลสุเณนาติ   ฯ   เขตฺตปาโล   จ   อาณตฺโต
โหติ    สเจ   ภิกฺขุนิโย   อาคจฺฉนฺติ   เอกเมกาย   ภิกฺขุนิยา   เทฺว
ตโย ภณฺฑิเก เทหีติ ฯ
     {๑๔๗.๑}   เตน  โข ปน สมเยน สาวตฺถิยํ อุสฺสโว โหติ ฯ ยถาภตํ
ลสุณํ  ปริกฺขยํ  อคมาสิ  ฯ  ภิกฺขุนิโย  ตํ อุปาสกํ อุปสงฺกมิตฺวา เอตทโวจุํ
ลสุเณน  อาวุโส  อตฺโถติ  ฯ  นตฺเถยฺเย  ยถาภตํ  ลสุณํ  ปริกฺขีณํ เขตฺตํ
คจฺฉถาติ  ฯ  ถุลฺลนนฺทา  ภิกฺขุนี  เขตฺตํ  คนฺตฺวา  น  มตฺตํ ชานิตฺวา พหุํ
ลสุณํ  หราเปสิ  ฯ  เขตฺตปาโล  อุชฺฌายติ  ขียติ  วิปาเจติ  กถํ หิ นาม
ภิกฺขุนิโย  เขตฺตํ  ๑- คนฺตฺวา น มตฺตํ ชานิตฺวา พหุํ ลสุณํ หราเปสฺสนฺตีติ ฯ
อสฺโสสุํ   โข   ภิกฺขุนิโย  [๒]-  เขตฺตปาลสฺส  อุชฺฌายนฺตสฺส  ขียนฺตสฺส
วิปาเจนฺตสฺส  ฯ  ยา  ตา  ภิกฺขุนิโย  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  ตา  อุชฺฌายนฺติ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เขตฺตํ คนฺตฺวาติ ปาฐทฺวยํ นตฺถิ ฯ  ม. ยุ. เอตฺถนฺตเร ตสฺสาติ
@ทิสฺสติ ฯ
ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  กถํ  หิ  นาม  อยฺยา  ถุลฺลนนฺทา  น  มตฺตํ ชานิตฺวา
พหุํ  ลสุณํ  หราเปสฺสตีติ  ฯเปฯ  สจฺจํ  กิร  ภิกฺขเว  ถุลฺลนนฺทา  ภิกฺขุนี
น  มตฺตํ  ชานิตฺวา  พหุํ  ๑-  ลสุณํ  หราเปตีติ  ๒- ฯ  สจฺจํ ภควาติ ฯ
วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ  นาม  ภิกฺขเว  ถุลฺลนนฺทา ภิกฺขุนี น มตฺตํ
ชานิตฺวา  พหุํ  ๓-  ลสุณํ  หราเปสฺสติ  เนตํ  ภิกฺขเว  อปฺปสนฺนานํ  วา
ปสาทาย  ปสนฺนานํ  วา  ภิยฺโยภาวาย อถเขฺวตํ ภิกฺขเว อปฺปสนฺนานญฺเจว
อปฺปสาทาย ปสนฺนานญฺจ เอกจฺจานํ อญฺญถตฺตายาติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๙๔-๙๕. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=3&item=147&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=3&item=147&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=3&item=147&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=3&item=147&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=3&i=147              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=11223              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=11223              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_3

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :