ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ สุตฺต. ขุ. วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา
     [๙๐]   |๙๐.๑๔| ๕ ติโรกุฑฺเฑสุ ๓- ติฏฺฐนฺติ   สนฺธิสิงฺฆาฏเกสุ จ
                       ทฺวารพาหาสุ ติฏฺฐนฺติ  อาคนฺตฺวาน สกํ ฆรํ ฯ
     |๙๐.๑๕|     ปหูเต อนฺนปานมฺหิ     ขชฺชโภชฺเช อุปฏฺฐิเต
                      น เตสํ โกจิ สรติ              สตฺตานํ กมฺมปจฺจยา ฯ
     |๙๐.๑๖|     เอวํ ททนฺติ ญาตีนํ       เย โหนฺติ อนุกมฺปกา
                       สุจึ ปณีตํ กาเลน           กปฺปิยํ ปานโภชนํ
                       อิทํ โว ญาตีนํ โหตุ        สุขิตา โหนฺตุ ญาตโย ฯ
     |๙๐.๑๗|     เต จ ตตฺถ สมาคนฺตฺวา ญาติเปตา สมาคตา
                       ปหูเต อนฺนปานมฺหิ       สกฺกจฺจํ อนุโมทเร
     |๙๐.๑๘|     จิรํ ชีวนฺตุ โน ญาตี       เยสํ เหตุ ลภามเส
                       อมฺหากญฺจ กตา ปูชา    ทายกา จ อนิปฺผลา ฯ
     |๙๐.๑๙|     น หิ ตตฺถ กสิ อตฺถิ      โครกฺเขตฺถ น วิชฺชติ
                      วณิชฺชา ตาทิสี นตฺถิ        หิรญฺเญน กยากยํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. ตเมว ฯ   ม. ญาตกา ฯ   ม. ติโรกุฏฺเฏสุ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๖๐.

อิโต ทินฺเนน ยาเปนฺติ เปตา กาลกตา ตหึ |๙๐.๒๐| อุนฺนเม ๑- อุทกํ วุฏฺฐํ ยถา นินฺนํ ปวตฺตติ เอวเมว อิโต ทินฺนํ เปตานํ อุปกปฺปติ ฯ |๙๐.๒๑| ยถา วาริวหา ปูรา ปริปูเรนฺติ สาครํ เอวเมว อิโต ทินฺนํ เปตานํ อุปกปฺปติ ฯ |๙๐.๒๒| อทาสิ เม อกาสิ เม ญาติมิตฺตา สขา จ เม เปตานํ ทกฺขิณํ ทชฺชา ปุพฺเพ กตมนุสฺสรํ |๙๐.๒๓| น หิ รุณฺณํ วา โสโก วา ยาวญฺญา ปริเทวนา น ตํ เปตสฺส ๒- อตฺถาย เอวํ ติฏฺฐนฺติ ญาตโย ฯ |๙๐.๒๔| อยญฺจ โข ทกฺขิณา ทินฺนา สงฺฆมฺหิ สุปฺปติฏฺฐิตา ทีฆรตฺตํ หิตายสฺส ฐานโส อุปกปฺปติ ฯ |๙๐.๒๕| โส ญาติธมฺโม จ อยํ นิทสฺสิโต เปตาน ปูชา จ กตา อุฬารา พลญฺจ ภิกฺขูนมนุปฺปทินฺนํ ตุเมฺหหิ ปุญฺญํ ปสุตํ อนปฺปกนฺติ ฯ ติโรกุฑฺฑเปตวตฺถุ ปญฺจมํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๕๙-๑๖๐. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=26&item=90&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=26&item=90&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=26&item=90&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=26&item=90&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=90              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=31&A=437              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=31&A=437              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :