ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค
     [๔๒]   สาวตฺถีนิทานํ  ฯ  เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  สาลิสุกํ  วา ยวสุกํ
วา   มิจฺฉาปณิหิตํ   หตฺเถน   วา   ปาเทน   วา  อกฺกนฺตํ  หตฺถํ  วา
ปาทํ  วา  ภินฺทิสฺสติ  โลหิตํ  วา  อุปฺปาเทสฺสตีติ  เนตํ  ฐานํ  วิชฺชติ ฯ
ตํ   กิสฺส   เหตุ   ฯ   มิจฺฉาปณิหิตตฺตา  ภิกฺขเว  สุกสฺส  ฯ  เอวเมว
โข   ภิกฺขเว   โส  วต  ภิกฺขุ  มิจฺฉาปณิหิตาย  ทิฏฺฐิยา  มิจฺฉาปณิหิตาย
มคฺคภาวนาย    อวิชฺชํ    ภินฺทิสฺสติ    วิชฺชํ    อุปฺปาเทสฺสติ   นิพฺพานํ
สจฺฉิกริสฺสตีติ  เนตํ  ฐานํ  วิชฺชติ  ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ ฯ มิจฺฉาปณิหิตตฺตา
ภิกฺขเว ทิฏฺฐิยา ฯ
     [๔๓]   เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  สาลิสุกํ  วา  ยวสุกํ  วา สมฺมาปณิหิตํ
หตฺเถน   วา   ปาเทน  วา  อกฺกนฺตํ  หตฺถํ  วา  ปาทํ  วา  ภินฺทิสฺสติ
โลหิตํ   วา   อุปฺปาเทสฺสตีติ  ฐานเมตํ  วิชฺชติ  ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  ฯ
สมฺมาปณิหิตตฺตา   ภิกฺขเว  สุกสฺส  ฯ  เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  โส  วต
ภิกฺขุ     สมฺมาปณิหิตาย     ทิฏฺฐิยา    สมฺมาปณิหิตาย    มคฺคภาวนาย
อวิชฺชํ    ภินฺทิสฺสติ    วิชฺชํ    อุปฺปาเทสฺสติ    นิพฺพานํ   สจฺฉิกริสฺสตีติ
ฐานเมตํ   วิชฺชติ   ฯ   ตํ   กิสฺส  เหตุ  ฯ  สมฺมาปณิหิตตฺตา  ภิกฺขเว
ทิฏฺฐิยา ฯ
     [๔๔]   กถญฺจ    ภิกฺขเว    ภิกฺขุ    สมฺมาปณิหิตาย   ทิฏฺฐิยา
สมฺมาปณิหิตาย   มคฺคภาวนาย   อวิชฺชํ   ภินฺทิสฺสติ   วิชฺชํ  อุปฺปาเทสฺสติ
นิพฺพานํ   สจฺฉิกริสฺสติ   ฯ   อิธ    ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  สมฺมาทิฏฺฐึ  ภาเวติ
วิเวกนิสฺสิตํ    วิราคนิสฺสิตํ    นิโรธนิสฺสิตํ    โวสฺสคฺคปริณามึ    ฯเปฯ
สมฺมาสมาธึ     ภาเวติ     วิเวกนิสฺสิตํ    วิราคนิสฺสิตํ    นิโรธนิสฺสิตํ
โวสฺสคฺคปริณามึ    ฯ    เอวํ   โข   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   สมฺมาปณิหิตาย
ทิฏฺฐิยา      สมฺมาปณิหิตาย     มคฺคภาวนาย     อวิชฺชํ     ภินฺทิสฺสติ
วิชฺชํ อุปฺปาเทสฺสติ นิพฺพานํ สจฺฉิกริสฺสตีติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๑๓-๑๔. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=19&item=42&items=3&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=19&item=42&items=3&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=19&item=42&items=3&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=19&item=42&items=3&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=42              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=13&A=4154              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=13&A=4154              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ http://84000.org/tipitaka/read/?index_19

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :