ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค
     [๒]   อถ   โข   นกุลปิตา  คหปติ  ภควโต  ภาสิตํ  อภินนฺทิตฺวา
อนุโมทิตฺวา   อุฏฺฐายาสนา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   ปทกฺขิณํ   กตฺวา
เยนายสฺมา    สารีปุตฺโต    เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    อายสฺมนฺตํ
สารีปุตฺตํ   อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทิ   ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺนํ  โข
นกุลปิตรํ   คหปตึ   อายสฺมา   สารีปุตฺโต  เอตทโวจ  วิปฺปสนฺนานิ  ๑-
โข    เต    คหปติ   อินฺทฺริยานิ   ปริสุทฺโธ   มุขวณฺโณ   ปริโยทาโต
อลตฺถ  โน  อชฺช  ภควโต  สมฺมุขา  ธมฺมึ  กถํ  สวนายาติ  ฯ กิญฺหิ ๒-
โน   สิยา  ภนฺเต  อิทานาหํ  ภนฺเต  ภควตา  ธมฺมิยา  กถาย  อมเตน
อภิสิตฺโตติ ฯ
     {๒.๑}   ยถากถํ   ปน   ตฺวํ   คหปติ  ภควตา  ธมฺมิยา  กถาย
อมเตน   อภิสิตฺโตติ   ฯ   อิธาหํ   ภนฺเต   เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมึ
อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทึ  ฯ  เอกมนฺตํ
นิสินฺโน   โขหํ   ภนฺเต   ภควนฺตํ   เอตทโวจํ  อหมสฺมิ  ภนฺเต  ชิณฺโณ
วุฑฺโฒ      มหลฺลโก     อทฺธคโต     วโยอนุปฺปตฺโต     อาตุรกาโย
อภิกฺขณาตงฺโก     อนิจฺจทสฺสาวี    โข    ปนาหํ    ภนฺเต    ภควโต
มโนภาวนียานญฺจ   ภิกฺขูนํ   โอวทตุ   มํ   ภนฺเต  ภควา  อนุสาสตุ  มํ
ภนฺเต   ภควา   ยํ   มม   อสฺส  ทีฆรตฺตํ  หิตาย  สุขายาติ  ฯ  เอวํ
@เชิงอรรถ:  โป. อภิปฺปสนฺนานิ ฯ   ม. กถํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓.

วุตฺเต มํ ภนฺเต ภควา เอตทโวจ เอวเมตํ คหปติ เอวเมตํ คหปติ อาตุโร หายํ ๑- คหปติ กาโย อณฺฑภูโต ปริโยนทฺโธ โย หิ คหปติ อิมํ กายํ ปริหรนฺโต มุหุตฺตํปิ อาโรคฺยํ ปฏิชาเนยฺย กิมญฺญตฺร พาลฺยา ตสฺมา ติห เต คหปติ เอวํ สิกฺขิตพฺพํ อาตุรกายสฺส เม สโต จิตฺตํ อนาตุรํ ภวิสฺสตีติ เอวํ หิ เต คหปติ สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ เอวํ ขฺวาหํ ภนฺเต ภควา ธมฺมิยา กถาย อมเตน อภิสิตฺโตติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒-๓. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=17&item=2&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=17&item=2&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=17&item=2&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=17&item=2&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=2              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=12&A=6017              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=6017              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_17

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :