ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค
                           จุทฺทสมํ ปทุมปุปฺผสุตฺตํ
     [๗๙๕]   เอกํ  สมยํ  อญฺญตโร  ภิกฺขุ  โกสเลสุ  วิหรติ อญฺญตรสฺมึ
วนสณฺเฑ   ฯ   เตน   โข   ปน   สมเยน   โส   ภิกฺขุ   ปจฺฉาภตฺตํ
ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต โปกฺขรณึ โอคาเหตฺวา ปทุมํ อุปสิงฺฆติ ฯ
     [๗๙๖]   อถ   โข   ยา   ตสฺมึ   วนสณฺเฑ  อธิวตฺถา  เทวตา
ตสฺส    ภิกฺขุโน   อนุกมฺปิกา   อตฺถกามา   ตํ   ภิกฺขุํ   สํเวเชตุกามา
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อปวิทฺธา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๐๑.

เยน โส ภิกฺขุ เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ตํ ภิกฺขุํ คาถาย อชฺฌภาสิ ยเมตํ วาริชํ ปุปฺผํ อทินฺนํ อุปสิงฺฆสิ เอกงฺคเมตํ เถยฺยานํ คนฺธตฺเถโนสิ มาริสาติ ฯ [๗๙๗] น หรามิ น ภญฺชามิ อารา สิงฺฆามิ วาริชํ อถ เกน นุ วณฺเณน คนฺธตฺเถโนติ วุจฺจติ ยฺวายํ ภึสานิ ขนติ ปุณฺฑรีกานิ ภญฺชติ เอวํ อากิณฺณกมฺมนฺโต กสฺมา เอโส น วุจฺจตีติ ฯ [๗๙๘] อากิณฺณลุทฺโธ ปุริโส อติเวลํว ๑- มกฺขิโต ตสฺมึ เม วจนํ นตฺถิ ตญฺจ อรหามิ วตฺตเว อนงฺคณสฺส โปสสฺส นิจฺจํ สุจิคเวสิโน วาลคฺคมตฺตํ ปาปสฺส อพฺภามตฺตํว ขายตีติ ฯ [๗๙๙] อทฺธา มํ ยกฺข ชานาสิ อโถ มํ อนุกมฺปสิ ปุนปิ ยกฺข วชฺชาสิ ยทา ปสฺสสิ เอทิสนฺติ ฯ [๘๐๐] เนว ตํ อุปชีวามิ นปิ เต ภทฺทกมฺหเส ๒- ตฺวเมว ภิกฺขุ ชาเนยฺย เยน คจฺเฉยฺย สุคตินฺติ ฯ อถ โข โส ภิกฺขุ ตาย เทวตาย สํเวชิโต สํเวคมาปาทีติ ฯ วนสํยุตฺตํ สมตฺตํ ฯ @เชิงอรรถ: ม. ยุ. ธาติเจลํว ฯ ม. ภตกามหเส ฯ ยุ. กตกมฺมเส ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๐๒.

ตสฺสุทฺทานํ วิเวกํ อุปฏฺฐานญฺจ กสฺสปโคตฺเตน สมฺพหุลา อานนฺโท อนุรุทฺธญฺจ นาคทตฺตญฺจ กุลฆรณี วชฺชีปุตฺโต จ เวสาลี สชฺฌาเยน อโยนิโส มชฺฌนฺตกาลมฺหิ ปากตินฺทฺริยา ปทุมปุปฺเผน จุทฺทส ภเวติ ฯ --------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๐๐-๓๐๒. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=15&item=795&items=6&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=15&item=795&items=6&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=15&item=795&items=6&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=795&items=6&pagebreak=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=795              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=7294              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=7294              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_15

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :