ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๖ สุตฺต. ม. อุปริปณฺณาสกํ
     [๑๐๒]   เตนหิ   พฺราหฺมณ   ตญฺเเวตฺถ   ปฏิปุจฺฉิสฺสามิ   ยถา
เต   ขเมยฺย   ยถา   นํ   พฺยากเรยฺยาสิ   ตํ   กึ  มญฺสิ  พฺราหฺมณ
กุสโล   ตฺวํ   ราชคหคามิสฺส   มคฺคสฺสาติ   ฯ  เอวํ  โภ  กุสโล  อหํ
ราชคหคามิสฺส มคฺคสฺสาติ ฯ
     {๑๐๒.๑}   ตํ  กึ  มญฺสิ  พฺราหฺมณ อิธ ปุริโส อาคจฺเฉยฺย ราชคหํ
คนฺตุกาโม  โส  ตํ  อุปสงฺกมิตฺวา  เอวํ  วเทยฺย อิจฺฉามหํ ภนฺเต ราชคหํ
คนฺตุํ  ตสฺส  เม  ราชคหสฺส  มคฺคํ อุปทิสาติ ฯ ตเมนํ ตฺวํ เอวํ วเทยฺยาสิ
เอหมฺโภ  ปุริส  อยํ  มคฺโค  ราชคหํ คจฺฉติ เตน มุหุตฺตํ คจฺฉ เตน มุหุตฺตํ
คนฺตฺวา  ทกฺขิสฺสสิ  อมุกํ  นาม  คามํ  เตน  มุหุตฺตํ  คจฺฉ  เตน  มุหุตฺตํ
คนฺตฺวา  ทกฺขิสฺสสิ  อมุกํ  นาม  นิคมํ  เตน  มุหุตฺตํ  คจฺฉ  เตน  มุหุตฺตํ
คนฺตฺวา    ทกฺขิสฺสสิ    ราชคหสฺส   อารามรามเณยฺยกํ   วนรามเณยฺยกํ
ภูมิรามเณยฺยกํ    โปกฺขรณิรามเณยฺยกนฺติ    ฯ    โส    ตยา    เอวํ
โอวทิยมาโน   เอวํ   อนุสาสิยมาโน   อุมฺมคฺคํ   คเหตฺวา   ปจฺฉามุโข
คจฺเฉยฺย   ฯ  อถ  ทุติโย  ปุริโส  อาคจฺเฉยฺย  ราชคหํ  คนฺตุกาโม  ฯ
โส   ตํ  อุปสงฺกมิตฺวา  เอวํ  วเทยฺย  อิจฺฉามหํ  ภนฺเต  ราชคหํ  คนฺตุํ
ตสฺส  เม  ราชคหสฺส  มคฺคํ  อุปทิสาติ  ฯ  ตเมนํ  ตฺวํ  เอวํ วเทยฺยาสิ
เอหมฺโภ   ปุริส   อยํ   มคฺโค   ราชคหํ   คจฺฉติ  เตน  มุหุตฺตํ  คจฺฉ
เตน   มุหุตฺตํ   คนฺตฺวา   ทกฺขิสฺสสิ   อมุกํ   นาม  คามํ  เตน  มุหุตฺตํ
คจฺฉ    เตน    มุหุตฺตํ    คนฺตฺวา    ทกฺขิสฺสสิ   อมุกํ   นาม   นิคมํ
เตน   มุหุตฺตํ   คจฺฉ   เตน   มุหุตฺตํ   คนฺตฺวา   ทกฺขิสฺสสิ  ราชคหสฺส
อารามรามเณยฺยกํ           วนรามเณยฺยกํ           ภูมิรามเณยฺยกํ
โปกฺขรณิรามเณยฺยกนฺติ     ฯ    โส    ตยา    เอวํ    โอวทิยมาโน
เอวํ อนุสาสิยมาโน โสตฺถินา ราชคหํ คจฺเฉยฺย ฯ
     {๑๐๒.๒}   โก  นุ  โข  พฺราหฺมณ  เหตุ  โก ปจฺจโย ยนฺติฏฺเตว
ราชคหํ   ติฏฺติ   ราชคหคามิมคฺโค   ติฏฺสิ  ตฺวํ  สมาทเปตา  อถ  จ
ปน   ตยา   เอวํ   โอวทิยมาโน  เอวํ  อนุสาสิยมาโน  เอโก  ปุริโส
อุมฺมคฺคํ   คเหตฺวา   ปจฺฉามุโข   คจฺเฉยฺย   เอโก  โสตฺถินา  ราชคหํ
คจฺเฉยฺยาติ   ฯ  เอตฺถ  กฺยาหํ  โภ  โคตม  กโรมิ  มคฺคกฺขายาหํ  โภ
โคตมาติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๔ หน้าที่ ๘๖-๘๗. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=14&item=102&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=14&item=102&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=14&item=102&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=14&item=102&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=14&i=102              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=10&A=1177              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=10&A=1177              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๔ http://84000.org/tipitaka/read/?index_14

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :